Καταψηφίζει η Δημοκρατική Αριστερά το ενιαίο μισθολόγιο

Παρέμβαση του βουλευτή Νίκου Τσούκαλη στη Βουλή



Ως ΔΗΜΑΡ είμαστε αναφανδόν κατά του συγκεκριμένου νομοσχεδίου, γιατί θεωρούμε ότι θα πετύχει εντελώς τα αντίθετα από αυτά τα οποία επιδιώκει.


Πρώτη διαπίστωση. Σε μια χώρα χωρίς ελεγκτικούς μηχανισμούς οι συνθήκες εργασίας τείνουν να αποκτήσουν συνθήκες ανθρωποφαγίας και κοινωνικού αυτοματισμού. Είναι τραγικό μια κυβέρνηση να θέλει να θεσμοθετήσει ακριβώς αυτό το πλαίσιο.



Τρίτον, το συγκεκριμένο νομοσχέδιο επιτείνει την ύφεση σε τραγικό βαθμό. Επειδή πολλοί από μας υπερασπιστήκαμε την απόφαση της 21ης Ιουλίου ως προς το haircut του 21%, εάν η χώρα είχε 0 ύφεση τα τρία τελευταία χρόνια, θα είχε κερδίσει 28 μονάδες από το Α.Ε.Π.. Γι’ αυτό θα έπρεπε όλη η προσπάθεια της κυβέρνησης να στοχεύσει την ύφεση, αλλά δεν έχει κάνει τίποτα προς αυτή την κατεύθυνση. Βεβαίως, με μια μελαγχολία αναπολούμε και βλέπουμε την Ιρλανδία αυτή τη στιγμή που ίσως τον Μάρτιο, σύμφωνα με δηλώσεις του Πρωθυπουργού, να αποχαιρετίσει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Γιατί;


Αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση «Βασικός γνώμονας για την Κυβέρνηση είναι να διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας, οι περιουσίες, το εισόδημα και οι προοπτικές των αυριανών πολιτών». Η αιτιολογική έκθεση, ήδη, έχει ξεγράψει την τύχη των σημερινών πολιτών. Ξέρετε, εάν την έχετε ξεγράψει σαν Κυβέρνηση τουλάχιστον βγείτε ειλικρινά και πείτε ότι αυτή η γενιά έχει χαθεί και τουλάχιστον ας κάνουμε κάτι για τα παιδιά μας. Αλλά για να κάνουμε κάτι για τα παιδιά μας θα πρέπει να δώσετε και κάποια σημεία προς αυτήν την κατεύθυνση. Κάτι το οποίο δεν κάνετε.


Θα αναφερθώ και σε κάτι άλλο για να καταφανεί σε τι σημείο βρίσκεται η χώρα αυτή τη στιγμή. Αναφέρεται στην επόμενη σελίδα της αιτιολογικής έκθεσης: «Αυτή την περίοδο αποτελεί εθνικό στόχο η προστασία της χώρας δημοσιονομικά και χρηματοοικονομικά προκειμένου να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις για ένα πρότυπο ανάπτυξης».


Αλήθεια, σας εμπόδισε το μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο ώστε από το 2009, που ανέλαβε η κυβέρνηση, να αποκτήσουμε τις προϋποθέσεις για ένα πρότυπο ανάπτυξης; Αλήθεια, τώρα θα ψάξουμε το πρότυπο ανάπτυξης;


Τελειώνοντας με μια άλλη χαρακτηριστική η αναφορά για να φανεί το κατά πόσο το συγκεκριμένο νομοσχέδιο μόνο τομή δεν αποτελεί. Αναφέρεται στην σελίδα 12 της αιτιολογικής έκθεσης ότι «Κατά τη δεύτερη φάση 2012- 2013 προβλέπεται η διαδικασία αξιολόγησης της διάρθρωσης των αρμοδιοτήτων και του προσωπικού των δημοσίων υπηρεσιών». Δηλαδή, έχουμε βάλει το κάρο μπροστά από τα άλογα ενώ θα έπρεπε να αποκτήσουμε αυτό το πλαίσιο, τα δύο τελευταία χρόνια, κι από κει και πέρα να συζητήσουμε για την ανασυγκρότηση, συζητάμε, αξιολογούμε το συγκεκριμένο νομοσχέδιο και μετά θα δούμε τις βασικές προϋποθέσεις και προδιαγραφές προκειμένου να αποκτήσουμε βιώσιμη δημόσια διοίκηση.


Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αναφέρομαι στο τελευταίο, εκπληκτικό της αιτιολογικής έκθεσης. Θα μπορούσε να είναι σύνθημα έξω από κάθε δημόσια υπηρεσία, λέει, με στόμφο «Η εφεδρεία δεν οδηγεί στην αβεβαιότητα της ανεργίας αλλά στη σιγουριά της συνταξιοδότησης». Αυτό τουλάχιστον πρέπει να αφαιρεθεί. Εάν ήταν εδώ ο κ. Κουτρουμάνης θα έπρεπε πειστικά να μας απαντήσει. Εάν ένας ιδιώτης απέλυε κάποιον εργαζόμενο και του έλεγε ότι θα σου καταβάλω τμηματικά την αποζημίωση, εάν θα είχε τύχει σε οποιοδήποτε δικαστήριο να κηρυχθεί άκυρη η απόλυση του. Στη συγκεκριμένη περίπτωση εδώ νομοθετείτε και αυτό σημαίνει θα σάλπισμα, μήνυμα προς όλους τους ιδιώτες, κάντε ακριβώς το ίδιο.


Γι' αυτό ακριβώς κατεδαφίζετε οτιδήποτε έχει μείνει όρθιο και οποιαδήποτε προσπάθεια χωρίς κοινωνία όρθια, χωρίς πολίτες οι οποίοι να πάρουν πάνω τους την υπόθεση της ανασυγκρότησης και χωρίς, βεβαίως, μια κυβέρνηση η οποία να δίνει όραμα, μεταρρυθμιστικό στην κοινωνία, τίποτα δεν μπορεί να γίνει σε αυτό τον τόπο.Δεύτερη διαπίστωση, για όσους από εμάς ζούμε στην περιφέρεια, γνωρίζουμε την κατάσταση που επικρατεί αυτή τη στιγμή στη δημόσια διοίκηση. Οι υπηρεσίες είναι φαντάσματα με άδεια γραφεία, με υπαλλήλους οι οποίοι έχουν καταρρακωμένο το ηθικό και δεν έχουν διάθεση να δουλέψουν. Το ερώτημα είναι το εξής: Το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα που πρέπει η δημόσια διοίκηση να αποτελέσει το μοχλό ανασυγκρότησης αυτής της χώρας, είναι σε θέση να ανταποκριθεί με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο; Η δική μας εκτίμηση είναι ότι θα δεχθούν ένα επιπλέον πλήγμα και ουσιαστικά δεν θα έχουμε το εργαλείο, προκειμένου να ανταποκριθούμε σε αυτό το κρίσιμο ζήτημα.