Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2008

Τριτοκοσμικές οι συνθήκες κράτησης στην αστυνομική διεύθυνση Αχαΐας

ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΤΣΟΥΚΑΛΗ


Ερώτηση για τις απαράδεκτες συνθήκες που επικρατούν στα κρατητήρια της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αχαΐας κατέθεσε ο βουλευτής Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Τσούκαλης. Στην ερώτησή του ο κ. Τσούκαλης αναφέρει:

Τριτοκοσμικές παραμένουν οι συνθήκες κράτησης στην αστυνομική Διεύθυνση Αχαΐας παρά τις δεσμεύσεις του υφυπουργού κ. Χηνοφώτη για τη βελτίωσή τους. Σε ερώτησή μου (3125/158) που υπέβαλα στις 11-12-07 είχα αναφερθεί στις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης και στην έλλειψη στοιχειωδών υγειονομικών συνθηκών στα κρατητήρια της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αχαΐας.

Απαντώντας ο κ. Χηνοφώτης στην ερώτησή μου ανέφερε ότι «δόθηκαν εντολές και οδηγίες για την εξεύρεση κατάλληλων οικημάτων προς μίσθωση» και πως «θα καταβληθεί κάθε προσπάθεια για την έγκριση των απαιτούμενων κονδυλίων , προς εξωραϊσμό των κρατητηρίων των εν λόγω υπηρεσιών, ώστε να παρέχονται οι όσο το δυνατόν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και διαμονής των φιλοξενουμένων και εργαζόμενων στους χώρους αυτούς σύμφωνα με τις υποδείξεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατά των βασανιστηρίων και απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας»

Ένα περίπου χρόνο μετά η κατάσταση όχι μόνο δεν βελτιώθηκε αλλά έχει επιδεινωθεί όπως προκύπτει από φωτο-ρεπορτάζ της εφημερίδας «Ημέρα» των Πατρών. Οι φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν παρουσιάζουν σκηνές που προσβάλουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τον πολιτισμό μας. Άνθρωποι στοιβάζονται ο ένας πάνω στον άλλον μέσα σε λίγα τετραγωνικά μέτρα μαζί με σκουπίδια και ακαθαρσίες. Εικόνες ντροπής για ένα κράτος που θέλει να λέγεται πολιτισμένο.

Επειδή η διαιώνιση του προβλήματος μας εκθέτει ως χώρα,

Ερωτάται ο κ. Υπουργός:

1. Γιατί δεν υλοποιήθηκαν οι δεσμεύσεις για ενοικίαση κατάλληλων οικημάτων για την αποσυμφόρηση των κρατητηρίων;
2. Γιατί δεν βελτιώθηκαν οι συνθήκες διαμονής και διαβίωσης των κρατουμένων
3. Ποια επί πλέον μέτρα σκοπεύει να πάρει για την επίλυση του προβλήματος που μας εκθέτει ως πολιτισμένη χώρα;

Ο ερωτών βουλευτής
Νίκος Τσούκαλης

Επίσκεψη Τσούκαλη στο πλοίο “Rainbow Warrior” της Greenpeace στην Κόρινθο


Στο λιμάνι της Κορίνθου βρέθηκε την Πέμπτη 2-10-08 ο βουλευτής Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Τσούκαλης συμμετέχοντας σε αντιπροσωπεία του κόμματος με επικεφαλής τον πρόεδρο του ΣΥΝ Αλέξη Τσίπρα, κατά τη διάρκεια επίσκεψης στο πλοίο “Rainbow Warrior” της Greenpeace.
Ο Πρόεδρος του ΣΥΝ,ο κ. Τσούκαλης καθώς και οι, Βαγγέλης Αποστόλου, μέλος Π.Γ. ΣΥΝ και υπεύθυνος για το περιβάλλον, η Χαρά Παπαϊωάννου, μέλος της ΚΠΕ και Γραμματείας Τμήματος Οικολογίας και ο Ρήγας Παναγιώτης, μέλος ΚΠΕ και Εκτελεστικής Γραμματείας του κόμματος, επισκέφθηκαν το λιμάνι της Κορίνθου και συμμετείχαν στη Συνέντευξη Τύπου που οργάνωσε η Greenpeace ενάντια στον λιθάνθρακα στο πλοίο της οργάνωσης, «Rainbow Warrior».

Στην ομιλία του ο Πρόεδρος του ΣΥΝ μεταξύ άλλων τόνισε:

Ο Κορινθιακός κόλπος και η ευρύτερη περιοχή της Βοιωτίας πρόκειται να γίνει το επόμενο διάστημα ο ενεργειακός σκουπιδοτενεκές της χώρας. Θα έλεγε κανείς ότι η χώρα μας προορίζεται να γίνει ο ενεργειακός σκουπιδοτενεκές της Ευρώπης.
Κυρίως σε μία περίοδο όπου στην επικαιρότητα κυριαρχούν οι εξελίξεις αυτής της διεθνούς οικονομικής κρίσης, όπως την λένε. Εγώ θα έλεγα, κυριαρχούν εξελίξεις που σηματοδοτούν το πέρασμα σε μία νέα εποχή. Έχουμε την χρεοκοπία ενός οικονομικού μοντέλου, το οποίο στις αρχές της δεκαετίας του 90 είχε παρουσιαστεί ως μονόδρομος. Είναι ένα οικονομικό μοντέλο το οποίο στηρίζεται στην αλόγιστη .οικονομική .μεγέθυνση κα ανάπτυξη με μοναδικό σκοπό το κέρδος..Αυτό το οικονομικό μοντέλο σήμερα χρεοκοπεί. Και ακριβώς επειδή βρισκόμαστε σε ιστορικές στιγμές πιστεύω ότι περνάμε σε μια νέα ιστορική φάση, είναι ιδιαίτερα επιτακτικό σήμερα για την ανάγκη ανάδειξης ενός νέου μοντέλου της ανάπτυξης όπου η μεγέθυνση δεν θα στηρίζεται στο κέρδος και στην κερδοσκοπία. Θα στηρίζεται στις κοινωνικές ανάγκες και στην αρχή της αειφορίας.

Στην χώρα μας, έχουμε τη δυστυχία να έχουμε μια κυβέρνηση και κυρίως έναν υπουργό ο οποίος βρίσκεται προσανατολισμένος στις αντιλήψεις περί ανάπτυξης που επικρατούσαν διεθνώς στην δεκαετία του 50. Στη Γερμανία εγκρίθηκαν μέτρα για σταδιακό κλείσιμο της βιομηχανίας άνθρακα με τη διακοπή των κρατικών επιδοτήσεων ώστε τα ανθρακωρυχεία της χώρας να έχουν κλείσει έως το 2018. Η Βρετανία δεσμεύτηκε να κλείσει όλους τους ανθρακικούς σταθμούς μέχρι το 2016. Ενώ στο πρόσφατο παρελθόν κατάφερε να μειώσει την εξάρτηση από τον άνθρακα κατά το 1/3 σε μια μόνο δεκαετία 1990-2000.Η Σουηδία έθεσε ως στόχο την απαγκίστρωση από τα ενεργειακά καύσιμα ως το 2020. Η Ισλανδία είναι η πρώτη χώρα που ανακοίνωσε την απόλυτη απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα ως το 2030. Ενώ η Δανία σκοπεύει να καλύψει το 50% των αναγκών της σε ηλεκτρισμό από αιολική ενέργεια ως το 2030.

Είμαστε μπροστά σε ένα φαινόμενο το οποίο θα έχει οικονομικές διαστάσεις, διότι, όπως πολύ καλά ειπώθηκε από τους διοργανωτές της σημερινής εκδήλωσης, κάθε μονάδα λιθάνθρακα που θα ιδρύεται από εδώ και στο εξής, θα κοστίζει επιπλέον διότι είναι αναγκασμένη να πληρώνει η χώρα πρόστιμο από εδώ και στο εξής. Θα κοστίζει 360 εκ. ανά μονάδα λιθάνθρακα και αυτό το κόστος θα μετακυλισθεί στα τιμολόγια, άρα στους φορολογούμενους πολίτες-καταναλωτές.

Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2008

Μέτρα και Μέσα για μια Βιώσιμη και Ανταγωνιστική Ενεργειακή Πολιτική


ΟΜΙΛΙΑ ΝΙΚΟΥ ΤΣΟΥΚΑΛΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

Κάθε φορά που συζητάμε ενεργειακά θέματα, πλήττουμε τον πυρήνα του αναπτυξιακού μοντέλου, το οποίο αναπτύσσεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα τις τελευταίες δεκαετίες, δηλαδή πλήττουμε το μοντέλο εκείνο του άκρατου καταναλωτισμού, και της άναρχης ανάπτυξης του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και γενικότερα της ελεύθερης, ή για να το πω καλύτερα, της ασύδοτης διαχείρισης των προϊόντων και των υπηρεσιών και όχι των ανθρώπων. Τούτων δοθέντων θα μου επιτρέψετε να πω ότι η τοποθέτηση κάθε κόμματος και καθενός από εμάς απέναντι σ’ αυτό το ζήτημα είναι έντονα πολιτική και φέρει σαφέστατες ιδεολογικές διαχωριστικές γραμμές. Πάνω στα θέματα αυτά πρέπει να τοποθετηθεί καθένας από εμάς και εκεί όλοι μας κρινόμαστε.

Όμως, το θέμα της ενεργειακής διαχείρισης και το θέμα του μοντέλου ανάπτυξης είναι τόσο διαχρονικό στην Ελλάδα όσο είναι και η μεταπολιτευτική μας δημοκρατία.
Εδώ έχουμε να κάνουμε βεβαίως με συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές. Οι διάφορες καθυστερήσεις και υστερήσεις της χώρας μας έχουν σχέση με το συγκεκριμένο μοντέλο ανάπτυξης που έχει επιλέξει συνειδητά η Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες, προκειμένου να πετύχει ρυθμούς ανάπτυξης και αυτό είναι η οικοδομική δραστηριότητα, το real estate και η βαριά βιομηχανία του τουρισμού.

Οι διεθνείς εξελίξεις ανέδειξαν την προστασία του περιβάλλοντος σε μείζον πρόβλημα και η εντεινόμενη οικολογική κρίση δεν αποτελεί πλέον την εμμονή κάποιων οικολόγων ακτιβιστών. Τα πρόσφατα ευρήματα καταδεικνύουν με βεβαιότητα ότι η ανθρωπογενής δραστηριότητα είναι κατά 90% υπεύθυνη για το φαινόμενο του θερμοκηπίου και συμπεραίνουν ότι οι κυβερνήσεις μπορούν και πρέπει να κάνουν πολύ περισσότερα πράγματα για να το επιβραδύνουν. Η προστασία του περιβάλλοντος έχει αναδειχθεί παγκοσμίως το πλέον βασικό, επείγον πρόβλημα καθοριστικό για τη ζωή του πλανήτη, βάζοντας σε δεύτερο πλάνο τη διαρκή και χωρίς όρους και όρια ανάπτυξη.

Η κλιματική αλλαγή είναι, σήμερα, ο μεγαλύτερος κίνδυνος που καλείται να αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα, αφού απειλούν άμεσα ή έμμεσα όλες τις πτυχές της ζωής: σε περιβαλλοντικό, οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Στους κανόνες της ευρωπαϊκής και διεθνούς κοινότητας, η Ελλάδα είναι ο κακός μαθητής, είναι γεμάτη παρανομίες, καταδίκες και ποινές για επικίνδυνα απόβλητα, για έλλειψη δικτύων αποχέτευσης και βιολογικής επεξεργασίας λυμάτων, για ανεξέλεγκτες χωματερές, για έλλειψη προστασίας των οικοσυστημάτων και πρόσφατα για ανεπάρκεια του συστήματος καταγραφής των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Στο πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής, η οποία θα πλήξει έντονα την Ελλάδα, η πολιτεία εξαντλείται σε δηλώσεις και συνεχίζει μακαρίως τους σχεδιασμούς της για εγκαταστάσεις με λιθάνθρακα, μείωση του πρασίνου και περαιτέρω εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα. Η κλιματική αλλαγή, πρώιμες επιπτώσεις της οποίας έχουμε ήδη δεχτεί και καταγράψει και είναι αποτέλεσμα μιας συγκεκριμένης συνολικής αναπτυξιακής συμπεριφοράς.

Από ποια κατάσταση ξεκινάει η Ελλάδα;

Από μια υπερβολικά και αδικαιολόγητα ενεργειοβόρα οικονομία (δείκτης έντασης, έλλειψη πραγματικών προδιαγραφών ορθολογικής χρήσης της ενέργειας κλπ.). Από μια παραγωγή ενέργειας βασισμένη κυρίως στο λιγνίτη και το πετρέλαιο. Από δείκτες εκπομπών αερίων και άλλων τοξικών ρύπων πολύ υψηλούς. Η ενεργειακή ένταση της ελληνικής οικονομίας είναι η δεύτερη χειρότερη στην ΕΕ των 15. Ο δείκτης ενεργειακής αποδοτικότητας φτάνει το 66,1% όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 71,3%…
Η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας αυξάνεται περίπου 4% το χρόνο όταν στην ΕΕ κυμαίνεται μεταξύ 1% και 2%... Σε μας μάλιστα η αύξηση προέρχεται κυρίως από τον τριτογενή τομέα (τρείς φορές πάνω μεταξύ 1990 και 2005), από τη λειτουργία των οικιών (συν 35%) και από τις μεταφορές (συν 28%), πράγμα που σημαίνει ότι η πολιτική καταπολέμησης της υπερβολικής ζήτησης αφορά με πολλές και απρόσμενες χρήσεις που διαχέονται σε όλη την κοινωνία, πέρα από τις βασικές συμβολές της βιομηχανίας και του ίδιου του ενεργειακού τομέα..

Τι έχει κάνει η Κυβέρνηση έως τώρα; Τι κάνει σήμερα; Τι λένε τα σχέδια και οι αποφάσεις που δημοσιεύονται (σχεδόν) κάθε μέρα;

Δεν έχει προχωρήσει αξιόπιστα και αποτελεσματικά σε πολιτικές σύμφωνες με τις δεσμεύσεις της και τις εξαγγελίες της. Η αύξηση εκπομπών αερίων που της αναγνώριζε το Κυότο έχει ήδη ξεπεραστεί και το προβλεπόμενο 25% θα ξεπεράσει το 35% στην προβλεπόμενη προθεσμία. Αν μάλιστα δεν πάρουμε κανένα μέτρο η αύξηση θα φτάσει το 56,4%, πάντα κατά υπολογισμούς του Εθνικού Αστεροσκοπείου. Ανάλογες προβλέψεις έκανε πρόσφατα και ο καθόλα αρμόδιος Επίτροπος κ. Σ .Δήμας. Δεν έχει προχωρήσει στην ανάπτυξη των ΑΠΕ και είναι πολύ δύσκολο έως και να πιάσει τους στόχους για το 2010 (20,1% της ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ-σήμερα είμαστε κάτω από το 8,5%...!) και 2020 (29% της ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ). Δεν έχει αλλάξει περίπου τίποτε στη διάρθρωση και τη στρατηγική των δημόσιων επενδύσεων (π.χ. στο ΚΠΣ ή το ΕΣΠΑ…) και παραμένει προσανατολισμένη σε ένα παραδοσιακό πρότυπο ανάπτυξης που υποτιμούν ή αγνοούν π.χ το σιδηροδρομικό δίκτυο, ενισχύουν εντατική χρήση των φυσικών πόρων σε δραστηριότητες όπως οι νέες τουριστικές επενδύσεις κλπ. Ανακοινώνει συνεχώς αδειοδοτήσεις παραγωγής ενέργειας από λιγνίτη αντί προγραμμάτων σταδιακής υποκατάστασης τους. Επιπροσθέτως προγραμματίζει νέες εγκαταστάσεις με εισαγόμενο λιθάνθρακα, δηλαδή επιπλέον εξάρτηση από άνθρακα.

Συγκεκριμένα επί της έκθεσης:

Στα θετικά της νέας έκθεσης να σημειώσουμε την ανάδειξη της ανάγκης για εξοικονόμηση και ορθολογική χρήση της ενέργειας σε θέμα προτεραιότητας, αν και τα περιθώρια σ’ αυτό τον τομέα είναι πιστεύουμε μεγαλύτερα απ’ αυτά που δηλώνονται. Φοβάμαι ότι η οπτική της γίνεται μέσα από το πρίσμα ενός συμβατικού ενεργειακού υποδείγματος που αγνοεί τις εντυπωσιακές εξελίξεις που διαδραματίζονται πλέον στον ενεργειακό τομέα. Μία από τις εξελίξεις αυτές είναι ο μετασχηματισμός των δικτύων και του ρόλου των ενεργειακών εταιριών. Το μεγάλο στοίχημα της επόμενης δεκαετίας, πέραν της εξασφάλισης της επάρκειας σε κιλοβατώρες, είναι να αποκτήσουμε έξυπνα και ευέλικτα δίκτυα που υποδέχονται και εξυπηρετούν αποκεντρωμένες ενεργειακές πηγές. Στο νέο ενεργειακό υπόδειγμα που αρχίζει να διαμορφώνεται, τα συμβατικά καύσιμα θα κληθούν να παίξουν ένα επικουρικό ρόλο σε αντίθεση με τον απόλυτα κυρίαρχο ρόλο που παίζουν σήμερα. Ένας μακροχρόνιος ενεργειακός σχεδιασμός οφείλει να εντάξει αυτές τις αλλαγές στον προβληματισμό του. πιστεύουμε ότι σε ορισμένους τομείς τα περιθώρια είναι σημαντικά μεγαλύτερα. Στον τομέα του φωτισμού, για παράδειγμα, ήδη αρκετές χώρες προχωρούν σε απαγόρευση των λαμπτήρων πυρακτώσεως. Είναι λοιπόν εφικτό από κάθε άποψη (τεχνική, οικονομική, κοινωνική) να υποκατασταθούν οι λαμπτήρες πυρακτώσεως σε σύντομο χρονικό διάστημα και να επιτευχθεί τουλάχιστον τετραπλάσια εξοικονόμηση απ’ αυτήν που περιγράφει η έκθεση.

Θετικό είναι ότι η πυρηνική ενέργεια απορρίπτεται για λόγους περιβαλλοντικούς, κοινωνικούς και οικονομικοτεχνικούς, οι οποίοι είναι γνωστοί στην πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας και όχι επειδή η ελληνική κοινωνία ‘στρουθοκαμηλίζει’, όπως πιστεύει κάποια ‘μικρή αλλά σκεπτόμενη μειοψηφία’.
Στα αρνητικά οφείλουμε να επισημάνουμε την ακατανόητη εμμονή στην εισαγωγή του λιθάνθρακα στο ενεργειακό ισοζύγιο, που υποστηρίζεται ως αναγκαία και αναπόφευκτη λύση, λες και πρόκειται για φυσικό φαινόμενο που δεν μπορεί να αποφύγει κανείς. Η εμμονή αυτή είναι ακατανόητη όταν ένα από τα βασικά κριτήρια που θέτει η έκθεση είναι και η “αποδεκτικότητα” της κάθε τεχνολογίας και όταν είναι γνωστή η καθολική απόρριψη του λιθάνθρακα από τις τοπικές κοινωνίες. Δεν κατανοούμε την εμμονή της έκθεσης σε σενάρια για χαμηλές τιμές καυσίμων που δεν ανταποκρίνονται στη σκληρή οικονομική πραγματικότητα που βιώνουμε σήμερα. Το ίδιο ισχύει και για τις εκτιμήσεις για τα αποθέματα των συμβατικών καυσίμων τα οποία σε καμία περίπτωση δεν είναι τόσο ενθαρρυντικά όπως ισχυρίζεται η έκθεση.
Τόσο η αλματώδης αύξηση των τιμών των καυσίμων, όσο και η ενσωμάτωση του τέλους ρύπανσης στην τιμή της ενέργειας, θα οδηγήσουν αναπόφευκτα σε σημαντικές αυξήσεις των τιμολογίων τα επόμενα χρόνια. Η πραγματική πρόκληση δεν είναι να κρατήσουμε τις ενεργειακές τιμές χαμηλά (πράγμα πλέον ανέφικτο) αλλά να προστατεύσουμε τους οικονομικά ασθενέστερους από την αύξηση των τιμών των ενεργειακών προϊόντων. Η ενεργειακή φτώχεια αγγίζει ένα ποσοστό 20% του πληθυσμού και οι άνθρωποι αυτοί θα πρέπει να είναι οι πρώτοι που θα τους δοθούν κίνητρα για εξοικονόμηση ενέργειας για να τα βγάλουν πέρα μακροχρόνια. Σε άλλες χώρες, η αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας είναι πλέον τμήμα του μακροχρόνιου ενεργειακού σχεδιασμού.

Η εξοικονόμηση ενέργειας (ΕΞΕ) σε συνδυασμό με τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), είναι ο μοναδικός, οικονομικά βιώσιμος τρόπος για να καταπολεμήσουμε έγκαιρα τις κλιματικές αλλαγές και να καλύψουμε τις ενεργειακές ανάγκες μας Όταν μιλάμε για ενεργειακό σχεδιασμό - αλλά και σε κάθε σχεδιασμό -έχει ιδιαίτερη σημασία όχι ο στόχος, αλλά τα μέσα και τα μέτρα, που υπηρετούν τους στόχους. Στην Ελλάδα διαπιστώνουμε, όμως, καθημερινά αντιφάσεις ανάμεσα σε διακηρυγμένους στόχους ή εξαγγελίες και σε συγκεκριμένες αποφάσεις πράξεις ή παραλείψεις της Κυβέρνησης ή δημόσιων οργανισμών.

Χρειαζόμαστε ένα συνολικό, συνεκτικό και μακροχρόνιο σχέδιο απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα, στο πλαίσιο ενός γενικότερου σχεδίου οικολογικής ανασυγκρότησης της χώρας, όπου πρέπει να περιλαμβάνονται άμεσα μέτρα από τώρα, αλλά και προοδευτικές αλλαγές μακράς πνοής. Δηλαδή,
- Να ακυρωθούν αμέσως οι αδειοδοτήσεις για επιπλέον παραγωγή με χρήση λιθάνθρακα και να σχεδιαστεί η προοδευτική μείωση του λιγνίτη –το κάνουν και άλλες χώρες- ο περιορισμός της χρήσης πετρελαίου και μακροχρόνια ακόμα και του φυσικού αερίου που κι αυτό είναι ορυκτό καύσιμο.
- Χρειαζόμαστε μια μαζική ενίσχυση των ανανεώσιμων πηγών με χρονοδιάγραμμα, μέτρα, κίνητρα, επιλογές, με σοβαρή μελέτη και με σεβασμό στο περιβάλλον βεβαίως και όχι με αυθαιρεσίες διαφόρων μεγάλων εταιρειών, οι οποίες νομίζουν ότι βρήκαν εδώ πέρα το νέο Ελντοράντο.
- Να αρθούν οι αδικαιολόγητοι περιορισμοί στην ανάπτυξη της αιολικής και της ηλιακής ενέργειας. Να προσανατολιστεί η Δ.Ε.Η. –όσο μπορούμε πλέον να την προσανατολίσουμε- σε ενεργή ανάπτυξη στην παραγωγή, κάτι που δεν έκανε στο παρελθόν. Εμπόδιζε την ανάπτυξη των Α.Π.Ε., χάνοντας μια ιστορική ευκαιρία να οδηγήσει ηγεμονικά τις εξελίξεις.
- Να ενισχυθεί η χρήση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και σε αποκεντρωμένες συνθήκες, σε σπίτια, σε ιδιωτικές μονάδες, σε τουριστικά καταλύματα, με κίνητρα, με διοικητικά μέτρα. Για παράδειγμα, κάθε νέο οικοδόμημα να είναι υποχρεωμένο να περιλαμβάνει τέτοιες εγκαταστάσεις. Σημαντικός εδώ είναι και ο ρόλος των ΟΤΑ αφού οι αποκεντρωμένες ενεργειακές πολιτικές δημιουργούν νέες, σταθερές, θέσεις εργασίας σε τοπικό επίπεδο.
- Να μεθοδευτεί το ταχύτερο η έρευνα και η ανάπτυξη στον τομέα της γεωθερμίας.
- Να αποκλεισθεί ρητά η χρήση της ατομικής ενέργειας!
Ούτε εναλλακτική είναι, ούτε οικολογική –προφανώς- ούτε καν οικονομική!
- Χρειαζόμαστε μια δραστική στροφή και μια συνολική πολιτική μείωσης του υπερβολικού ρυθμού αύξησης της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας και γενικότερα, μια πολιτική εξοικονόμησης ενέργειας. Η εξοικονόμηση ενέργειας είναι το σημαντικότερο και το καθαρότερο κοίτασμα ενέργειας. Έχει ειπωθεί πολλές φορές με χιούμορ, αλλά έχει μεγάλη βάση.
- Χρειαζόμαστε αλλαγές στους τρόπους κατανάλωσης: Φωτισμό, θέρμανση-ψύξη, οικοδόμηση, βιοκλιματική αρχιτεκτονική, μεταφορές, συγκοινωνίες, καλλιέργειες. - Οφείλουμε να ξαναδούμε τις επιλογές και τις προτεραιότητες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και του Ε.Σ.Π.Α.. Χρειαζόμαστε έναν αναπροσανατολισμό της έρευνας και της τεχνολογίας, εφαρμοσμένα στη χώρα μας με πολλά κονδύλια, για τις συγκεκριμένες εφαρμογές των νέων μορφών χώρας μας στις περιφέρειες, στους τομείς που χρειάζεται.
Πιστεύουμε ότι το ενεργειακό ζήτημα της χώρας μας είναι σήμερα περισσότερο από ποτέ θεμελιώδες που προσδιορίζει την κοινωνική ευημερία, την αειφόρο ανάπτυξη, την περιβαλλοντική προστασία.

Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2008

Πλήρωση κενών θέσεων μελών Συμβουλευτικών Σταθμών Νέων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης για το σχολικό έτος 2008-2009.

ΕΡΩΤΗΣΗ ΝΙΚΟΥ ΤΣΟΥΚΑΛΗ KAΙ ΤΑΣΟΥ ΚΟΥΡΑΚΗ

Ερώτηση για το θέμα της πλήρωσης κενών θέσεων Συμβουλευτικών Σταθμών Νέων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης για το σχολικό έτος 2008-2009 κατέθεσαν στις 23-9-2008 οι βουλευτές του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ Νίκος Τσούκαλης και Τάσος Κουράκης.
Η ερώτηση γίνεται περισσότερο επίκαιρη σήμερα ύστερα από το σοβαρότατο συμβάν της επέμβασης της Αστυνομίας και της σύλληψης μαθητή εν ώρα μαθήματος, για κατοχή «τσιγαριλικιού». Το γεγονός αυτό θα έπρεπε να αντιμετωπισθεί αυστηρά, μέσα στα πλαίσια της εκπαιδευτικής κοινότητας από τους ειδικούς. Και οι ειδικοί σε αυτή τη περίπτωση είναι οι Συμβουλευτικοί Σταθμοί Νέων που λειτουργούν εντός του Σχολείου. Η ελλιπής όμως στελέχωσή τους, οδήγησε σε προβλήματα που διχάζουν τη κοινή γνώμη και τον εκπαιδευτικό κόσμο.


Στην ερώτησή τους οι δύο βουλευτές αναφέρουν τα εξής:

Αναστάτωση προκάλεσε στον εκπαιδευτικό κόσμο το με αριθμό 111314/Γ7/29-8-2008 έγγραφο του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων για την πλήρωση κενών θέσεων των Μελών Συμβουλευτικών Σταθμών για το σχολικό έτος 2008-09.
Σύμφωνα με το ανωτέρω έγγραφο δεν καθορίζονται τα τυπικά προσόντα (πτυχίο ψυχολογίας κ.α.) ως προϋποθέσεις υποβολής υποψηφιοτήτων, ο τρόπος επιλογής, τα κριτήρια, τα μετρήσιμα μόρια και τα χρονοδιαγράμματα.
Η συγκρότηση και λειτουργία των Συμβουλευτικών Σταθμών Νέων στις Δ/νσεις και τα Γραφεία Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης καθορίστηκαν με τις διατάξεις του Ν.1894/90
( ΦΕΚ 110/τ.Α΄/27-8-1990 ). Οι σταθμοί αυτοί στελεχώθηκαν με εξειδικευμένο προσωπικό και ουσιαστικά λειτούργησαν από το έτος 2002.
Στο διάστημα από 2002-2007 εκδόθηκαν Υπουργικές αποφάσεις που καθόριζαν μετρήσιμα κριτήρια, μόρια και συνέντευξη με βάση τα οποία τα Υπηρεσιακά Συμβούλια των Δ/νσεων ή των Περιφερειών επέλεγαν τα στελέχη των εν λόγω Σταθμών.
Επειδή η φετινή διαφοροποίηση έχει προκαλέσει πλήθος ερωτηματικών στον εκπαιδευτικό κόσμο.
Ερωτάται ο κ. Υπουργός :

1. Για ποιους λόγους φέτος το ΥΠΕΠΘ κατήργησε τη συνήθη διαδικασία της έκδοσης Υπουργικών Αποφάσεων για την πλήρωση των εν λόγω κενών θέσεων;
2. Προτίθεστε να ανακαλέσετε το αριθμ.111314/Γ7/29-8-2008 έγγραφο και να εκδώσετε άμεσα τη σχετική Υπουργική απόφαση για την πλήρωση των κενών θέσεων;

Οι ερωτώντες βουλευτές

Νίκος Τσούκαλης
Τάσος Κουράκης

Διακοπή χρηματοδότησης των Κέντρων Πρόληψης Εξαρτησιογόνων Ουσιών

ΕΡΩΤΗΣΗ ΝΙΚΟΥ ΤΣΟΥΚΑΛΗ


Ερώτηση προς τους κ.κ. Υπουργούς Εσωτερικών, Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης σχετικά με τη διακοπή χρηματοδότησης προγραμμάτων του ΟΚΑΝΑ και του Κέντρου Πρόληψης Εξαρτησιογόνων Ουσιών του Νομού Αχαΐας, κατέθεσε ο βουλευτής Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Τσούκαλης. Στην ερώτησή του ο κ. Τσούκαλης αναφέρει:

Παρά τις επανειλημμένες καταγγελίες στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου σχετικά με τη χρηματοδότηση προγραμμάτων του ΟΚΑΝΑ, το Κέντρο Πρόληψης Εξαρτησιογόνων Ουσιών του Ν. Αχαΐας, είναι ένα μόνο από τα Κέντρα που λειτουργούν στην Ελλάδα, τα οποία απειλούνται άμεσα με αναστολή της λειτουργίας τους, ακριβώς λόγω έλλειψης χρηματοδότησης.
Τα 72 κέντρα, λειτουργούν σε όλη την Ελλάδα με τη στήριξη του ΟΚΑΝΑ και άλλων φορέων. Ο ΟΚΑΝΑ όμως στο Κέντρο του Νομού Αχαΐας, δεν έχει καταβάλει την οφειλόμενη εισφορά του, όπως προβλέπεται στις σχετικές συμβάσεις, για τα έτη 2006, 2007 και 2008 με αποτέλεσμα το χρέος του να ανέρχεται στο ποσό των 170.000 €. Το Κέντρο που λειτουργεί από το 1998, έχει να επιδείξει σημαντικό έργο τόσο στην ενημέρωση μαθητών σε Δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια του Νομού, όσο και εκπαιδευτικών και εν γένει πολιτών.
Η απάντηση που μου δόθηκε από τον κ. Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (83010/ 27.06.08), σχετικά με την έλλειψη χρηματοδότησης του προγράμματος Αυτοβοήθειας που υπάγεται επίσης στον ΟΚΑΝΑ, παρέπεμπε στην απάντηση του Υπουργείου στην επερώτηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην ολομέλεια της Βουλής στις 30.05.2008. Ο υφυπουργός κ. Κωνσταντόπουλος, δήλωσε τότε ότι ήδη ένα μέρος των οφειλών προς τον ΟΚΑΝΑ έχει πληρωθεί και «με διαβεβαιώσεις που έχουμε, θα πληρώσουμε και τα υπόλοιπα».
Δεδομένου όμως ότι οι διαβεβαιώσεις του κ. Κωνσταντόπουλου έχουν μείνει κενό γράμμα, οδηγώντας το Σωματείο των εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης όλης της Ελλάδας σε απεργιακές κινητοποιήσεις,

Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:

1] Σκοπεύει η κυβέρνηση να εξασφαλίσει τη λειτουργία των Κέντρων πρόληψης, δεδομένης της θετικής συνεισφορά τους;
2] Αν ναι, πότε θα καταβληθούν τα οφειλόμενα ποσά ώστε να εξασφαλιστεί η λειτουργία τους;
3] Σε περίπτωση που ο ΟΚΑΝΑ αδυνατεί να προχωρήσει στη χρηματοδότησή τους, προτίθεται η κυβέρνηση να προχωρήσει στην απευθείας χρηματοδότησή τους από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης;


Ο ερωτών βουλευτής

Νίκος Τσούκαλης