(ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ 8.7.2012)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Ευάγγελος-Βασίλειος Ι. Μεϊμαράκης): Παρακαλώ τον κ. Νικόλαο Τσούκαλη να λάβει το λόγο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σεβόμενοι απολύτως το θεσμικό ρόλο κάθε κόμματος και καθενός και καθεμιάς σε αυτήν εδώ την Αίθουσα θα θέλαμε σαν Δημοκρατική Αριστερά, να απευθύνουμε σε όλους μία δραματική έκκληση: θα θέλαμε, σας παρακαλώ πολύ, ο κοινός παρανομαστής όλων να είναι η πλήρης κατανόηση της κρισιμότητας της κατάστασης που βρίσκεται αυτήν τη στιγμή η χώρα. Ο καθένας να επιτελεί το καθήκον του, τις αρμοδιότητές του, συναισθανόμενος, όμως, αυτό το συγκεκριμένο βαρύ καθήκον, που έχει επιφορτιστεί σε καθέναν από εμάς.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ό,τι καταθέτει κάθε Κόμμα σε αυτήν εδώ τη Βουλή, ό,τι λέει ο καθένας από εμάς καταγράφονται στα Πρακτικά αυτής της Βουλής και τα Πρακτικά αυτής της Βουλής θα είναι ιστορικά ντοκουμέντα και θα είναι ντοκουμέντα για τις επόμενες γενιές, όταν σε παρόμοιες στιγμές σαν αυτές που βιώνει η χώρα, θα ανατρέχει, θα επιβεβαιώνει και θα αξιολογεί αυτά που λέει ο καθένας και βεβαίως θα κατανέμει και θα καταλογίζει ευθύνες, θα καταλογίζει, όμως και επαίνους.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΑΚΟΣ)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού έχει αποδεχθεί με ανακούφιση το σχηματισμό αυτής της Κυβέρνησης. Η εκτίμησή μου, η αυθαίρετη, είναι ότι ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό θέλει την επιτυχία αυτής της Κυβέρνησης γιατί απλούστατα ο ελληνικός λαός επιδεικνύει μία ωριμότητα πρωτόγνωρη και ανακόλουθη, δυστυχώς, από τις πολιτικές ηγεσίες που μέχρι αυτήν τη στιγμή τον διοικούσαν. Απαιτεί ο ελληνικός λαός απ’ όλους να επιτελέσει το θεσμικό του ρόλο. Η Βουλή αυτή για να πετύχει πρέπει να ανταποκριθεί σε κάποια κρίσιμα ζητήματα. Οι προϋποθέσεις είναι πάρα πολύ αυστηρές.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βρισκόμαστε σε μία τεράστια καμπή. Είναι από εκείνες τις στιγμές της ιστορίας όπου ο καθένας πρέπει να αποφασίσει με ποιον θα πάει και ποιον θα αφήσει. Είναι εκείνες οι στιγμές που οι επιλογές του καθενός μας είναι κρίσιμες. Πρέπει να αποφασίσει αυτή εδώ η Βουλή τον επαναπροσδιορισμό των χαρακτηριστικών αυτής εδώ της χώρας και αυτού εδώ του λαού. Πρέπει να προσδιορίσει την ταυτότητά του. Πρέπει να αποφασίσει για την ένταξη αυτής εδώ της χώρας στον ευρωπαϊκό και στο διεθνή καταμερισμό ανάπτυξης, κοινωνικό, παραγωγικό και καταναλωτικό καταμερισμό, για να μην πω και πολιτισμικό.
Ποια είναι όμως η βασική προϋπόθεση, η κρίσιμη προϋπόθεση για να ανταποκριθεί στο ρόλο της αυτή εδώ η Βουλή;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να ξεφύγουμε από τη μιζέρια, να ανοίξουμε λίγο τα μυαλά μας, να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτή εδώ η Βουλή είναι ένα από τα δεκαεπτά κοινοβούλια της Ευρωζώνης και ένα από τα είκοσι επτά κοινοβούλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό εδώ το Κοινοβούλιο είναι ισότιμο με τα είκοσι επτά κοινοβούλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ότι μέσα σε αυτήν εδώ την Αίθουσα δεν αποφασίζουμε απλώς το ποιος είναι ο εχθρός για να τον πετροβολήσουμε ή ο,τιδήποτε άλλο, αλλά πρέπει να αποφασίζουμε εδώ και να σκεφτόμαστε όχι μόνο τι πρέπει να κάνει η Ευρώπη για εμάς, αλλά τι πρέπει να κάνουμε και εμείς για την Ευρώπη, γιατί η Ευρώπη κλυδωνίζεται, η Ευρώπη καταρρέει. Συνεχώς αποκτούμε, δυστυχώς, συνεταίρους στη μιζέρια μας, στην κακοδαιμονία μας, στην υπανάπτυξη και στη δυστυχία. Αυτό, λοιπόν, είναι το κρίσιμο στοιχείο, να αποφασίσουμε ότι είμαστε ένα ισότιμο μέρος της Ευρώπης.
Βασική προϋπόθεση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για να κατακτήσουμε το σεβασμό όλων των υπολοίπων, είναι να ανακτήσουμε τον αυτοσεβασμό μας. Και καλύτερο είναι για εμάς να δούμε τι δεν έχουμε κάνει προκειμένου να διασφαλίσουμε την αξιοπρέπεια των πολιτών και του λαού μας, αντί να στρεφόμαστε και να ψάχνουμε εχθρούς έξω από αυτά τα σύνορα. Εξάλλου αυτή εδώ η χώρα μονίμως δυστυχεί λόγω της συμπεριφοράς του εξωτερικού εχθρού. Κάποια στιγμή θα πρέπει να το λύσουμε και αυτό το θέμα. Γιατί η Ελλάδα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, χάνει τη μεγάλη μάχη. Και η μεγάλη μάχη δεν είναι στο αν θα νικήσουμε τους τραπεζίτες της Φρανκφούρτης ή τον κ. Σόιμπλε ή την κυρία Μέρκελ ή όλα τα άλλα «γεράκια», όπως τα λέμε, αλλά αν θα κερδίσουμε την εύνοια των λαών.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Θα πάρω και το τρίλεπτο, κύριε Πρόεδρε.
Αυτό το οποίο πρέπει να συνειδητοποιήσουμε σε αυτήν εδώ την Αίθουσα είναι ότι δεν διαπραγματευόμαστε με όλους αυτούς που προανέφερα, αλλά διαπραγματευόμαστε με δεκαεπτά και είκοσι επτά κοινοβούλια, διαπραγματευόμαστε με λαούς. Ό,τι πιο συγκλονιστικό βίωσα εγώ τουλάχιστον και θα έπρεπε να βιώνει όλη η Ελλάδα την τελευταία περίοδο είναι αυτά τα αποκαρδιωτικά ποσοστά της πρόσφατης δημοσκόπησης, όπου δείχνει φίλιους λαούς, φίλιες χώρες, πατροπαράδοτα κάστρα δικά μας, με συντριπτικά ποσοστά, να μας αποστρέφονται και να μας θεωρούν χαμένη υπόθεση. Αυτό το στοίχημα πρέπει να κερδίσουμε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Δημοκρατική Αριστερά έκανε την κρίσιμη επιλογή να υπερβεί τον εαυτό της. Έκανε την επιλογή που κάνει η Αριστερά σε τέτοιες κρίσιμες περιόδους. Ποια είναι η επιλογή σε τέτοιες κρίσιμες περιόδους; Η Αριστερά υπερβαίνει τον εαυτό της και γίνεται εθνική δύναμη. Αυτός είναι ο στόχος της Δημοκρατικής Αριστεράς απέναντι στην κρισιμότητα της κατάστασης αυτής.
Λέει κάποιος ότι στη ζωή συμβαίνει ό,τι και στην πολιτική. Δηλαδή, είναι μικρό το κακό να μετανιώνεις για κάτι που έκανες, όμως το μεγαλύτερο κακό είναι να μετανιώνεις για κάτι που δεν έκανες. Η Δημοκρατική Αριστερά δεν θέλει να μετανιώσει για κάτι που δεν έκανε. Ας μετανιώσει για κάτι που έκανε. Η ιστορία δεν γράφεται απ’ αυτούς που δεν έκαναν αλλά απ’ αυτούς που έκαναν και κάνουν.
Κλείνω, λέγοντας ότι ο Φώτης Κουβέλης ξεκαθάρισε από αυτό εδώ το Βήμα χθες κάτι πολύ σημαντικό, ότι η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Δημοκρατικής Αριστεράς θα είναι το «γκάζι» και το «φρένο» στις οποιεσδήποτε επιλογές της Κυβέρνησης. Κάναμε μία επιλογή να συμμετέχουμε στην Κυβέρνηση με αυτοπεποίθηση, με όρεξη, επειδή επιλέξαμε συνειδητά και κάναμε συνειδητά αυτήν την επιλογή. Είπαμε ότι αυτό εδώ το πρόγραμμα δεν είναι συγκόλληση των προγραμμάτων των τριών Κομμάτων, δεν είναι αυτή η Κυβέρνηση μία ομόσπονδη κυβέρνηση των τριών κομμάτων, αλλά είναι μία Κυβέρνηση εθνικής ευθύνης. Αυτήν την Κυβέρνηση θα τη στηρίξουμε. Πρέπει, όμως, όλοι όσοι συμμετέχουν στην Κυβέρνηση να έχουν υπ' όψιν τους ότι η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Δημοκρατικής Αριστεράς θα είναι φρουρός τήρησης της κοινής προγραμματικής συμφωνίας.
Εξάλλου, διαβεβαιώσαμε δια στόματος του Προέδρου μας -και το διαβεβαιώνω και εγώ απ’ αυτό εδώ το Βήμα- ότι όλες οι κρίσιμες επιλογές θα είναι στη διάθεση όλων των συναδέλφων και όλων των Κομμάτων, θα τίθενται υπό τη βάσανο του Σώματος, όλα θα έρχονται σε αυτήν εδώ την Αίθουσα και θα αποφασίζονται στο φως της ημέρας. Εδώ θα αξιολογούνται και οι ζημιές και τα οφέλη, εδώ θα λαμβάνονται οι αποφάσεις, τις οποίες εμείς τουλάχιστον από την πλευρά μας θα τις αξιολογούμε με ένα και μόνο κριτήριο, την προάσπιση του δημόσιου συμφέροντος, την προάσπιση των συμφερόντων των πολλών και όχι των λίγων, γιατί η Δημοκρατική Αριστερά σε καμία περίπτωση δεν θέλει να επανέλθει η χώρα στα προ μνημονίου επίπεδα και καταστάσεις.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από τις πτέρυγες της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Αριστεράς)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου