Παρέμβαση του Νίκου Τσούκαλη, στην ολομέλεια της βουλής σχετικά με τη σύσταση Επιτροπής ελέγχου του χρέους

Για το θέμα της σύστασης επιτροπής για τον έλεγχο του Ελληνικού χρέους ο βουλευτής Αχαΐας της ΔΗΜΑΡ Νίκος Τσούκαλης έκανε την ακόλουθη δήλωση:

 Ως ΔΗΜ.ΑΡ. ευθύς εξ αρχής θέλουμε να δηλώσουμε ότι θα μπορούσε να συσταθεί μια Επιτροπή της Βουλής για τη διερεύνηση της δόμησης του δημοσίου χρέους. Σε ποιον χρωστάμε, πότε δανειστήκαμε, για ποιον λόγο, τι έγιναν αυτά τα χρήματα, κατά πόσον η Βουλή και η κοινή γνώμη τηρείτο ενήμερη για αυτές τις συμφωνίες δανεισμού κλπ. Ταυτοχρόνως τοποθετούμαστε απολύτως αρνητικά στην με οποιονδήποτε τρόπο συμβολή της Ελληνικής Βουλής στη σύσταση και λειτουργία Διεθνούς Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου.


Ακολουθεί το κείμενο της ομιλίας του κ. Τσούκαλη στην ολομέλεια της βουλής για το ίδιο θέμα:



«Ως ΔΗΜ.ΑΡ. ευθύς εξ αρχής θέλουμε να δηλώσουμε ότι θα μπορούσε να συσταθεί μια Επιτροπή της Βουλής για τη διερεύνηση της δόμησης του δημοσίου χρέους. Σε ποιον χρωστάμε, πότε δανειστήκαμε, για ποιον λόγο, τι έγιναν αυτά τα χρήματα, κατά πόσον η Βουλή και η κοινή γνώμη τηρείτο ενήμερη για αυτές τις συμφωνίες δανεισμού κλπ.


Ταυτοχρόνως τοποθετούμαστε απολύτως αρνητικά στην με οποιονδήποτε τρόπο συμβολή της Ελληνικής Βουλής στη σύσταση και λειτουργία Διεθνούς Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου. Είναι γεγονός ότι κανείς δεν έχει ενημερώσει τον ελληνικό λαό για την δόμηση του δημόσιου χρέους. Ζητάμε στοιχεία χωρίς όμως ικανοποιητικές απαντήσεις.


Παράλληλα είναι γνωστό ότι ένα μέρος του συνολικού ελληνικού δημόσιου χρέους προέκυψε από καθαρά άνομες συναλλαγές μέσω δομημένων παραγώγων. Αν και αφορά μικρό ποσοστό του γιγαντιαίου χρέους, η πλήρης αδιαφάνεια που περιβάλει αυτές τις συναλλαγές δημιουργούν θέμα το οποίο χρήζει μελέτης, ίσως και ποινικής δίωξης.


Η διαφάνεια και η λογοδοσία αποτελούν βασικές αρχές της δημοκρατίας, χωρίς τις οποίες καλύπτονται λογιών-λογιών απολυταρχικές ανομίες. Με την έννοια αυτή δεν είμαστε αντίθετοι σε μια Επιτροπή της Βουλής που θα μπορούσε να συσταθεί για τη διερεύνηση της δόμησης του δημοσίου χρέους. Γιατί λέμε ότι δεν μπορούμε όμως να υποστηρίξουμε τη την ύπαρξη ή και λειτουργία Διεθνούς Επιτροπής λογιστικού ελέγχου;


Πρώτον, επειδή η εστίαση στο δημόσιο χρέος παραπλανά: Η κρίση των ημερών δεν είναι αποκλειστικά και κύρια κρίση του δημόσιου χρέους.


Δεύτερον, καμία Επιτροπή δεν μπορεί ούτε να βρει τι έγιναν τα δανεικά ούτε και να εντοπίσει σε ποιον χρωστάμε. Τα ομόλογα αλλάζουν συνεχώς χέρια.


Και, τρίτον, μια τέτοια Επιτροπή δεν μπορεί να τα βάλει με το μεγάλο πρόβλημα της αγοράς των στοιχημάτων, τύπου διασφαλίσεων τα οποία έχουν θεμελιωθεί πάνω στο χρέος του ελληνικού δημοσίου.


Θεωρούμε ότι η εστίαση αποκλειστικά στην ταυτότητα των αρχικών δανειστών, αποπροσανατολίζει από την πραγματική φύση της σημερινής κρίσης.Η κρίση αφορά την άκρως προβληματική αρχιτεκτονική της ευρωζώνης. Τα παράγωγα που έχουν χτιστεί πάνω στο χρέος και στην μαύρη τρύπα του τραπεζικού συστήματος.


Ο Λογιστικός Έλεγχος που σκοπό έχει την διερεύνηση του κατά πόσον ένα μεγάλο μέρος του χρέους είναι απεχθές, ουσιαστικά προτείνει στάση πληρωμών. Εμείς ως ΔΗΜΑΡ σε καμία περίπτωση δεν θέλουμε να δώσουμε αυτό το μήνυμα ως χώρα.


Ολόκληρη αυτή η συζήτηση συντροφεύεται από το περίφημο «απεχθές χρέος». Τι ακριβώς εννοούμε όταν μιλάμε για “απεχθές χρέος”; Αν εννοούμε χρέος που μας είναι απεχθές, που δεν μας αρέσει, τότε προφανώς να το λέμε και να το φωνάζουμε. Αν δίνουμε όμως στον όρο πολιτικό περιεχόμενο, τι ακριβώς εννοούμε; Δεν δανείστηκε τα τεράστια ποσά μια ανεξέλεγκτη δικτατορία.


Εκλεγμένες κυβερνήσεις από τον ελληνικό λαό δανείστηκαν και καταχρέωσαν με την κάκιστη διαχείρισή τους τον τόπο. Να τους καταγγείλουμε και να αποκρούσουμε τις πολιτικές τους, ναι. Αλλά με ευθύνη και σοβαρότητα. Το χρέος της χώρας δεν είναι διόδια.


Ας μην ξεχνάμε το βασικότερο: η υπογραφή του Μνημονίου έθεσε εξ αντικειμένου, τέλος στο σενάριο της στάσης πληρωμών. Γιατί; Επειδή το Μνημόνιο του περασμένου Μαΐου σήμανε μια τεράστια "επένδυση" τόσο πολιτικού όσο και οικονομικού κεφαλαίου της ΕΕ ώστε να αποτραπεί η ελληνική στάση πληρωμών. Αν θελήσουμε να πάμε μονομερώς κόντρα σε αυτή την ευρωπαϊκή "επένδυση" πρέπει να είμαστε έτοιμοι για έναν ολοκληρωτικό πόλεμο εναντίον της ΕΕ. Μόνο φεύγοντας από την ΕΕ θα μπορούσαμε να κηρύξουμε μονομερώς στάση πληρωμών.


Αν μπορούσαμε να γίνουμε μια νέα Αργεντινή θα ήμασταν υπέρ της σύστασης Λογιστικής Επιτροπής. Μιας Επιτροπής που θα χαρακτήριζε μέρος του χρέους απεχθές και κατόπιν θα προέβαινε σε στάση πληρωμών.


Κυρίες και κύριοι όμως δεν μπορούμε: Αφενός δεν έχουμε την παραγωγική βάση για να συντηρήσουμε την κοινωνία μας μετά από μια τέτοια ρήξη. Αφετέρου που θα βρίσκαμε τα έσοδα για να διατηρήσουμε τις βασικές κρατικές μας λειτουργίες αλλά και τις απαραίτητες εισαγωγές;»