Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

Το φορολογικό ν/σ θα πυροδοτήσει κοινωνικές αντιδράσεις

Δεν μπορείτε να κλείσετε όλον τον κόσμο φυλακή!
Παρέμβαση του Νίκου Τσούκαλη στη συζήτηση για το φορολογικό νομοσχέδιο


Ο βουλευτής της Δημοκρατικής Αριστεράς κ. Νίκος Τσούκαλης κατά τη διάρκεια της συζήτησης του φορολογικού νομοσχεδίου τόνισε μεταξύ άλλων στην παρέμβασή του στην ολομέλεια της Βουλής:

«Γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα στη χώρα είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ πολίτη – κράτους, φορολογούμενου – Δημοσίου σε σχέση με τις φορολογικές υποχρεώσεις των πολιτών. Αυτή τη στιγμή, με τη ρύθμιση του άρθρου 3 αντί να γεφυρώσετε αυτή την έλλειψη εμπιστοσύνης, ουσιαστικά επιφέρετε μεγαλύτερη ρήξη σε αυτή τη σχέση. Ουσιαστικά διαταράσσεται πλήρως αυτή η σχέση.

Θέλω να είμαι σαφέστερος. Θα κάνω αναφορά στη δήλωση που φέρεται να έκανε ο τέως Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Οικονομικών. Ο κ. Γεωργακόπουλος, λοιπόν, φέρεται να έκανε την εξής δήλωση: Δεν θα στείλω εγώ όλο τον κόσμο φυλακή. Αυτή η δήλωση, ανεξαρτήτως του λόγου που αποχώρησε από τη θέση αυτή, ανεξαρτήτως ποιος το είπε, έχει βάση. Και το γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά, κύριε Υφυπουργέ. Για όσους από εμάς βιώνουμε την καθημερινότητα της κοινωνίας, το γνωρίζουμε πάρα, μα πάρα πολύ καλά. Και γνωρίζουμε ότι ακόμα και αυτές οι Υπηρεσίες, οι οικονομικές, οι διεφθαρμένες, οι ελλιπείς, οι αναποτελεσματικές, αυτή τη στιγμή λειτουργούν στο φόρτε, λειτουργούν σε πλήρη ανάπτυξη. Ουσιαστικά έχουν βγει στους δρόμους. Και σας πληροφορώ ότι στις πόλεις και στα χωριά εκτυλίσσονται δράματα. Οι ίδιοι μας λένε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να υλοποιηθεί αυτή η διάταξη, η ποινικοποίηση, χωρίς να έχουμε ακόμα και αυτοκτονίες.

Αυτό, λοιπόν, το οποίο γνωρίζουμε είναι ότι τουλάχιστον το 50% όσων δεν πληρώνουν αυτή τη στιγμή ΦΠΑ και τις υπόλοιπες οικονομικές υποχρεώσεις τους, δεν έχουν να το κάνουν. Και γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι είναι διεθνής κανόνας, κανόνας διεθνούς δικαίου. Μάλιστα, η σύμβαση για τα δικαιώματα του ανθρώπου είναι ότι δεν φυλακίζεται κανένας –αυτό ισχύει στην προσωπική κράτηση- εάν αποδεδειγμένα δεν έχει να πληρώσει.

Πείτε μου τι θα συμβεί στα δικαστήρια, τι θα κάνει ο δικαστής που θα κληθεί να κρίνει κάποιον πολίτη ο οποίος αποδεδειγμένα δεν έχει να πληρώσει. Θα την εφαρμόσει τη συγκεκριμένη διάταξη, ναι ή όχι; Δηλαδή, θα τον φυλακίσει, παρά το ότι αποδεδειγμένα δεν θα έχει να πληρώσει; Και κάτι που ανέφερα το πρωί: Κι εδώ δεν έχετε απαντήσει. Μέχρι τώρα προβλέπονταν κακουργηματικές ποινές για φοροδιαφυγή. Προβλέπονταν βαριές ποινές ακόμα και για την πλέον απλή φορολογική παράβαση. Πείτε μου, σας παρακαλώ, για ποιο λόγο –ποια είναι η αιτιολογία σας- φέρνετε βαρύτερες ποινές, τη στιγμή που δεν έχετε πείσει κανέναν ότι ήταν αναποτελεσματικό το προηγούμενο θεσμικό πλαίσιο;

Διότι απλούστατα δεν εφαρμόστηκε ποτέ το προηγούμενο πλαίσιο. Κανένας δεν πήγε φυλακή έστω κι ένα μήνα. Ακόμα κι εκεί που προβλεπόταν κακουργηματική ποινή. Πού είναι η αρχή της αναλογικότητας, κύριε Υφυπουργέ; Η αρχή της αναλογικότητας είναι υψίστη συνταγματική αρχή. Χωρίς, λοιπόν, αυτές τις αξιολογήσεις δεν είναι δυνατόν να φέρνετε τέτοιες ρυθμίσεις. Φανταστείτε κάποιον ο οποίος πραγματικά δεν έχει να πληρώσει και ο οποίος θέλει να αγωνιστεί, να δουλέψει για να εξοικονομήσει τα χρήματα να πληρώσει και που πιθανόν να μπορεί να το κάνει σε ένα, δύο, τρία χρόνια. Αυτός θα έχει το φόβο της καθημερινής σύλληψης. Είναι δυνατόν, λοιπόν, ο άνθρωπος αυτός να μπορεί να αποδώσει, να μπορεί να πηγαίνει στο μαγαζί του κάθε μέρα για να δουλέψει, για να εισπράξει, να εσοδεύσει, ούτως ώστε να μπορέσει να είναι συνεπής;

Είναι βέβαιο ότι ουσιαστικά τορπιλίζετε ακόμα και τη διάθεση κάποιων ανθρώπων, κάποιων πολιτών καλοπροαίρετων, οι οποίοι θέλουν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους απέναντι στην πολιτεία. Αυτά τα δύο άρθρα εκτιμώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι θα πυροδοτήσουν κοινωνικές αντιδράσεις, οι οποίες δεν θα είναι πάρα πολύ εύκολο να αντιμετωπιστούν. Θέλω να κλείσω με την περίεργη σιωπή των Ενώσεων Δικαστών και Εισαγγελέων στις συγκεκριμένες διατάξεις και ιδίως στα θέματα του ημιδιαρκούς εγκλήματος».

ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ κ. ΤΣΟΥΚΑΛΗ

«Καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, στελέχωση των Ελεγκτικών Υπηρεσιών και άλλες διατάξεις αρμοδιότητας Υπουργείου Οικονομικών».


ΟΜΙΛΙΑ ΝΙΚΟΥ ΤΣΟΥΚΑΛΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ (ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ 17.3.2011)

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Το λόγο έχει τώρα ο Ανεξάρτητος Βουλευτής Αχαΐας, κ. Νικόλαος Τσούκαλης.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Δημοκρατική Αριστερά με την ιδρυτική της πράξη ανέδειξε το φαινόμενο της φοροδιαφυγής, της φοροαποφυγής και της παραοικονομίας, καθώς επίσης και την ανεπαρκέστατη λειτουργία των ελεγκτικών και εισπρακτικών μηχανισμών του κράτους ως τις χαρακτηριστικότερες εκφάνσεις του πελατειακού συστήματος, που είχαν και έχουν κατακυριεύσει το πολιτικό σύστημα της χώρας από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Γι’ αυτό ακριβώς είναι για μας ζήτημα τιμής και κορυφαία αρχή, πραγματικά, το να εξαλειφθεί αυτό το φαινόμενο από την ελληνική κοινωνία.

Το άδικο και ανεπαρκές φορολογικό σύστημα συνιστά για μας κομβικό συστατικό συνολικά του ελληνικού συστήματος, ενός συστήματος γεμάτου πελατειακές εξαιρέσεις, που αφήνει εκτός φορολογίας το 40% των δυνατοτήτων του, ενός συστήματος που αφαιρεί περισσότερο εισόδημα από τα λαϊκά στρώματα, με τη συνεχή αύξηση της έμμεσης φορολογίας.

Αντί της μείωσης των μικρών και μεσαίων εισοδημάτων, είναι επείγουσα ανάγκη η καθιέρωση συνολικών φορολογικών ρυθμίσεων και η εκ βάθρων ανασυγκρότηση των φορολογικών μηχανισμών. Επομένως, παραοικονομία και φοροδιαφυγή θα έπρεπε να είναι οι πρώτοι στόχοι της ανασύνθεσης του κοινωνικοοικονομικού συστήματος.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ανέτρεξα στην αιτιολογική έκθεση του προηγούμενου νόμου που ψηφίστηκε εδώ στη Βουλή το 2010. Ομολογουμένως, μου έκανε εντύπωση ένα απόσπασμα που θα το διαβάσω ακριβώς ως έχει. Είναι το εξής: «Άμεση προτεραιότητά μας είναι η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, γιατί αποτελεί τη χειρότερη ίσως μορφή αδικίας μέσα στο φορολογικό μας πλαίσιο, που εμποδίζει τη λειτουργία του κράτους, που πολλαπλασιάζει τη διαφθορά και δημιουργεί συνθήκες κοινωνικής αδικίας μεταξύ των πολιτών και αθέμιτο ανταγωνισμό των επιχειρήσεων. Η φοροδιαφυγή έχει πολλές όψεις και κάποιες απ’ αυτές ενθαρρύνονται και από το ίδιο το πλαίσιο και το σύστημα φορολόγησης, που επιτρέπει την απόκρυψη και την αποφυγή δήλωσης φορολογητέας ύλης». Πολύ ωραία! Δυστυχώς, τα ίδια επιχειρήματα ακούσαμε και χθες από τον κύριο Υπουργό, σαν να μην έχει συμβεί τίποτα, σαν να μην έχει περάσει ούτε μια μέρα από την ψήφιση του προηγούμενου νομοσχεδίου.

Όμως, σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση του Προϋπολογισμού, σήμερα, μετά τον προηγούμενο νόμο, η απώλεια εσόδων από το ΦΠΑ φθάνει το 30% έναντι του 12% που είναι ο μέσος όρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρακτικά αυτό σημαίνει απώλεια περίπου 5.000.000.000 το 2009 και 5.300.000.000 το 2010. Εάν η απώλεια εσόδων περιοριζόταν στο 20% από το 30%, θα εξασφαλίζονταν επιπλέον έσοδα 1.600.000.000 για το 2009 και 1.800.000.000 το 2010.

Σύμφωνα με μελέτες του ΟΟΣΑ, το ποσοστό της παραοικονομίας στην Ελλάδα κινείται γύρω στο 30% του ΑΕΠ. Με πρόχειρους υπολογισμούς, αυτό σημαίνει ότι η απώλεια φορολογικών εσόδων, εάν υποθέσουμε ότι ο λόγος φόρων προς ΑΕΠ θα παρέμενε σταθερός, ανέρχεται περίπου σε 15.000.000.000 για το 2009 και σε 15.000.000.000 για το 2010. Η μείωση της παραοικονομίας στο 15% του ΑΕΠ θα προσέθετε περίπου 7.500.000.000 ευρώ στον Προϋπολογισμό του 2009 και 7.800.000.000 στον Προϋπολογισμό του 2010.




Πληροφορηθήκαμε δε χθες ότι κατά το 2010, παρά το γεγονός ότι έχουν ψηφιστεί αυστηρότατοι νόμοι και τα προηγούμενα νομοσχέδια, το ποσό που έχει δοθεί για «λάδωμα», κοινώς «φακελάκι» σε νοσοκομεία, πολεοδομίες, εφορίες και λοιπές δημόσιες υπηρεσίες υπερβαίνει το ποσό των 620.000.000 ευρώ εις δόξαν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, της παραοικονομίας. Να, γιατί θέσαμε, ως Δημοκρατική Αριστερά, ως προγραμματική μας προτεραιότητα την πάταξη της φοροδιαφυγής. Είναι μια αυτονόητη επιλογή της μεταρρυθμιστικής Αριστεράς.

Εμείς ζητήσαμε από πέρυσι τη λειτουργική ανασυγκρότηση των φοροεισπρακτικών μηχανισμών, προκειμένου να αποκατασταθεί η φορολογική ισότητα, για να αυξηθούν τα δημόσια έσοδα με την άμεση ενίσχυση των εισπρακτικών υπηρεσιών των ΔΟΥ. Στο πλαίσιο αυτό, ζητήσαμε και ζητάμε την επανεξέταση του συνόλου των φορολογικών ελαφρύνσεων από μηδενική βάση, τον ορισμό ποσοτικών στόχων για τη μείωση της παραοικονομίας και της απώλειας εσόδων από φόρους που δεν εισπράττονται, την εξοικονόμηση πόρων μέσα από τον περιορισμό στο ελάχιστο του τερατώδους μηχανισμού μεταφοράς εισοδημάτων υπό τη μορφή κινήτρων, επιδοτήσεων, επιχορηγήσεων και φοροαπαλλαγών. Ιδιαίτερες περιοχές αναζήτησης πόρων πρέπει να αποτελούν η φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας, η εκκλησιαστική και μοναστηριακή περιουσία και οι φοροαπαλλαγμένες εμπορικές συναλλαγές τους. Να υπάρξει μείωση ΦΠΑ σε είδη διατροφής ζωτικών για τη διαβίωση στο 6,5% και αύξηση στα είδη πολυτελούς διαβίωσης και πέραν του 23%.

Επί των άρθρων θα κάνουμε ειδικές παρεμβάσεις, κύριε Υφυπουργέ, κυρίως στις νέες ποινικές διατάξεις που εισάγετε για τον Οικονομικό Εισαγγελέα.

Όμως, θα πρέπει να κάνω αυτή την εισαγωγή και να πω ότι σήμερα ποινικές κυρώσεις στη φορολογία εισοδήματος επιφέρει η παράλειψη υποβολής ή η υποβολή ανακριβούς δήλωσης. Προβλέπεται ποινή κάθειρξης έως δέκα χρόνια, εφόσον ο φόρος υπερβαίνει τις 150.000 ευρώ. Το ίδιο χρηματικό όριο ισχύει και για την έκδοση πλαστών και εικονικών στοιχείων, ενώ για μη απόδοση ή ανακριβή απόδοση ΦΠΑ προβλέπεται αντίστοιχα ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός έτους, εφόσον το προς απόδοση ποσό υπερβαίνει τις 3.000 ευρώ. Με κάθειρξη έως δέκα ετών τιμωρούνται όσοι δεν απέδωσαν φόρο που υπερβαίνει τις 75.000 ευρώ.

Σύμφωνα με τους αρχικούς σχεδιασμούς του Υπουργείου Οικονομικών, τα ποσά αυτά κρίνεται σκόπιμο να μειωθούν έως και στο μισό, φέρνοντας πιο κοντά στη φυλακή τους φοροφυγάδες. Αυτό ήταν το θεσμικό πλαίσιο που ίσχυε προηγουμένως. Μια απλή ερώτηση που πρέπει να μας απασχολήσει όλους είναι η εξής: Δεν λειτούργησε το προηγούμενο θεσμικό πλαίσιο; Εκείνες οι ποινές ήταν επαρκείς; Εφαρμόστηκαν; Συνελήφθηκαν κάποιοι και κάθισαν πέντε ή δέκα χρόνια στη φυλακή; Διαπιστώσαμε ότι δεν πληρώνουν τους φόρους και γι’ αυτό αποφασίσαμε να αυξήσουμε τις ποινές; Επί του συγκεκριμένου θέματος θα υπάρξει ειδική εμπεριστατωμένη τοποθέτηση στη συζήτηση επί των άρθρων και όσον αφορά το θεσμό του Οικονομικού Εισαγγελέα.

Κύριε Υφυπουργέ, έχετε μια ρύθμιση μέσα στο νομοσχέδιο που έχει ξεσηκώσει για ακόμη μια φορά το δικηγορικό κόσμο. Μόνο το δικηγορικό κόσμο, κανέναν άλλο ελεύθερο επαγγελματία. Γιατί; Εισάγετε μόνο για τους δικηγόρους την ανήκουστη ρύθμιση να παρακρατούν οι ίδιοι το φόρο του 15% σε κάθε ακαθάριστη αμοιβή, να τον διαχειρίζονται και να τον αποδίδουν στο κράτος. Επειδή ανήκω σε αυτό το χώρο, σας λέω ότι στην κυριολεξία οι δικηγόροι θα μετατραπούν σε φοροεισπράκτορες του κράτους. Τους προσθέτετε και μια απίστευτη γραφειοκρατία, στην οποία δεν ξέρω εάν μπορούν να αποδώσουν. Θέτετε στους δικηγόρους παρακράτηση του 15% και απόδοση όσον αφορά την αμοιβή τους; Είναι επιπλέον 15%, εκτός του ΦΠΑ.

Εμείς δηλώνουμε ότι στην ονομαστική ψηφοφορία που θα διεξαχθεί θα ψηφίσουμε κατά του νομοσχεδίου, πλην όμως σας λέμε, κύριε Υφυπουργέ, ότι το μεγαλύτερο μέρος των επιμέρους διατάξεων θα τις ψηφίσουμε, γιατί θεωρούμε ότι κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση.

Σας ευχαριστώ.


«Καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, στελέχωση των Ελεγκτικών Υπηρεσιών και άλλες διατάξεις αρμοδιότητας Υπουργείου Οικονομικών».
ΟΜΙΛΙΑ ΝΙΚΟΥ ΤΣΟΥΚΑΛΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ(ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ 17.3.2011)

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Το λόγο έχει ο ανεξάρτητος Βουλευτής Αχαΐας κ. Νικόλαος Τσούκαλης.

Ορίστε, κύριε Τσούκαλη, έχετε το λόγο.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όπως καταλαβαίνετε η ενότητα αυτή θα μονοπωληθεί από την αξιολόγηση των άρθρων 2 και 3. Αυτά τα δύο άρθρα είναι ο λόγος όπου σαν Δημοκρατική Αριστερά καταψηφίσαμε επί της αρχής το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.


Θα ήθελα να ξεκινήσω, προκειμένου να εκμεταλλευτώ το χρόνο μου, με το άρθρο 2. Η εκτίμηση της Δημοκρατικής Αριστεράς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Υφυπουργέ, είναι ότι με τη θέσπιση του Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος διαμορφώνεται, δημιουργείται ένα πλαίσιο άκρως συγκεντρωτικό, γραφειοκρατικό, δυσκίνητο και αναποτελεσματικό. Ο θεσμός αυτός δέχθηκε πολύ έντονες ενστάσεις, κριτικές, ακόμα και μέσα στα πλαίσια της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ.


Ας δούμε, όμως, τι θα κάνει ο Οικονομικός Εισαγγελέας. Χάρη συντομίας τον αναφέρω «Οικονομικό Εισαγγελέα». Αναφέρεται, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην παράγραφο 2 του άρθρου 4. Παρακολουθείστε:  Σύμφωνα με τη διάταξη αυτή ο Εισαγγελέας θα ενημερώνεται για όλες τις καταγγελίες που περιέρχονται στο ΣΔΟΕ, στα τελωνεία, στις ελίτ κι εν γένει σε όλες τις φοροελεγκτικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών. Ουσιαστικά θα είναι μία αντένα η οποία θα συγκεντρώνει όλες τις πληροφορίες. Και τι θα τις κάνει αυτές ο Εισαγγελέας; Θα τις αξιολογεί, θα τις διερευνά και αφού πλέον ολοκληρώσει αυτή τη διαδικασία, στη συνέχεια θα παραγγέλνει προκαταρκτικές εξετάσεις από τους ειδικούς προανακριτικούς υπαλλήλους ανά περιφέρεια. Θα στέλνουν, δηλαδή, τους φακέλους είτε στον τοπικό αρμόδιο εισαγγελέα είτε στους υπαλλήλους των αρμοδίων Υπηρεσιών.


Αλήθεια, κύριε Υφυπουργέ, έχετε να μας δώσετε τα στοιχεία για το πόσες είναι αυτές οι πληροφορίες που δέχονται όλες αυτές οι Υπηρεσίες ανά το πανελλήνιο καθημερινά -σημαντικές ή ασήμαντες- και σε ποιες θα δώσει προτεραιότητα ο Εισαγγελέας; Να κάνω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μία πρόχειρη εκτίμηση; Το γραφείο της Υπηρεσίας αυτής που θα εδρεύει ο Οικονομικός Εισαγγελέας στην κυριολεξία θα πνιγεί από τις πληροφορίες, τους φακέλους, τα έγγραφα που θα καταφθάνουν από όλη την Ελλάδα. Θα πρόκειται για μία πλημμυρίδα, στην κυριολεξία, πληροφοριών όπου κανένας δεν θα μπορεί να ανταπεξέλθει στοιχειωδώς.

Δεύτερον, δικαιολογημένα ο θεσμός του Οικονομικού Εισαγγελέα χαρακτηρίστηκε ως ένας θεσμός τέρας. Σύμφωνα με τη σχετική ρύθμιση δεν δεσμεύεται από κανένα φορολογικό ή άλλο απόρρητο. Χωρίς την άδεια οποιουδήποτε δικαστικού Οργάνου, έχει ελεύθερη πρόσβαση σε κάθε προσωπικό δεδομένο ανεξαρτήτως διαβάθμισης.

Έχετε προβλέψει, κύριε Υφυπουργέ, κάποιο αντίβαρο στην ανεξέλεγκτη εξουσία του Εισαγγελέα; Όχι, δεν έχετε προβλέψει. Λέμε, όμως, το εξής: Γιατί δεν προβλέπετε, ως στοιχειώδη δικλείδα, την παρεμβολή μιας δικαστικής κρίσης ενδιάμεσης, έστω και με ταχύτατους ρυθμούς;

Ένα άλλο θέμα: Το αναφέραμε στην πρόσφατη συζήτηση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, που κάναμε σε σχέση με την Αρχή κατά της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές ενέργειες. Όλες οι αρμοδιότητες της Αρχής αυτής, κύριε Υφυπουργέ, είναι και αρμοδιότητες του Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος. Η εισήγηση η οποία θα επέλθει από τις παράλληλες δραστηριότητες, θα είναι απίστευτη. Δεν υπάρχει, λοιπόν, καμία μα καμία διάταξη που να οριοθετεί ακριβώς τις συγκεκριμένες αρμοδιότητες.

Ας πάμε στο άρθρο 3, το κρίσιμο. Ο κ. Πλεύρης ανέφερε πάρα πολλά ενδιαφέροντα όχι μόνο νομικά, αλλά με κοινωνικές προεκτάσεις. Γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα στη χώρα είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ πολίτη – κράτους, φορολογούμενου – Δημοσίου σε σχέση με τις φορολογικές υποχρεώσεις των πολιτών.

Αυτή τη στιγμή, κύριε Υφυπουργέ –σας το λέω ευθέως- με τη ρύθμιση του άρθρου 3 αντί να γεφυρώσετε αυτή την έλλειψη εμπιστοσύνης, ουσιαστικά επιφέρετε μεγαλύτερη ρήξη σε αυτή τη σχέση. Ουσιαστικά διαταράσσεται πλήρως αυτή η σχέση.  Θέλω να είμαι σαφέστερος. Θα κάνω αναφορά στη δήλωση που φέρεται να έκανε ο τέως Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Οικονομικών. Ο κ. Γεωργακόπουλος, λοιπόν, φέρεται να έκανε την εξής δήλωση: Δεν θα στείλω εγώ όλο τον κόσμο φυλακή.

Αυτή η δήλωση, ανεξαρτήτως του λόγου που αποχώρησε από τη θέση αυτή, ανεξαρτήτως ποιος το είπε, έχει βάση. Και το γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά, κύριε Υφυπουργέ. Για όσους από εμάς βιώνουμε την καθημερινότητα της κοινωνίας, το γνωρίζουμε πάρα, μα πάρα πολύ καλά. Και γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι ακόμα και αυτές οι Υπηρεσίες, οι οικονομικές, οι διεφθαρμένες, οι ελλιπείς, οι αναποτελεσματικές, αυτή τη στιγμή λειτουργούν στο φόρτε, λειτουργούν σε πλήρη ανάπτυξη. Ουσιαστικά έχουν βγει στους δρόμους. Και σας πληροφορώ ότι στις πόλεις και στα χωριά εκτυλίσσονται δράματα. Οι ίδιοι μας λένε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να υλοποιηθεί αυτή η διάταξη, η ποινικοποίηση, χωρίς να έχουμε ακόμα και αυτοκτονίες.

Αυτό, λοιπόν, το οποίο γνωρίζουμε είναι ότι τουλάχιστον το 50% όσων δεν πληρώνουν αυτή τη στιγμή ΦΠΑ και τις υπόλοιπες οικονομικές υποχρεώσεις τους, δεν έχουν να το κάνουν. Και γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι είναι διεθνής κανόνας, κανόνας διεθνούς δικαίου. Μάλιστα, η σύμβαση για τα δικαιώματα του ανθρώπου είναι ότι δεν φυλακίζεται κανένας –αυτό ισχύει στην προσωπική κράτηση- εάν αποδεδειγμένα δεν έχει να πληρώσει.

Πείτε μου τι θα συμβεί στα δικαστήρια, τι θα κάνει ο δικαστής που θα κληθεί να κρίνει κάποιον πολίτη ο οποίος αποδεδειγμένα δεν έχει να πληρώσει. Θα την εφαρμόσει τη συγκεκριμένη διάταξη, ναι ή όχι; Δηλαδή, θα τον φυλακίσει, παρά το ότι αποδεδειγμένα δεν θα έχει να πληρώσει;

Και κάτι που ανέφερα το πρωί: Κι εδώ δεν έχετε απαντήσει. Μέχρι τώρα προβλέπονταν κακουργηματικές ποινές για φοροδιαφυγή. Προβλέπονταν βαριές ποινές ακόμα και για την πλέον απλή φορολογική παράβαση. Πείτε μου, σας παρακαλώ, για ποιο λόγο –ποια είναι η αιτιολογία σας- φέρνετε βαρύτερες ποινές, τη στιγμή που δεν έχετε πείσει κανέναν ότι ήταν αναποτελεσματικό το προηγούμενο θεσμικό πλαίσιο;

(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)

Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε

Διότι απλούστατα δεν εφαρμόστηκε ποτέ το προηγούμενο πλαίσιο. Κανένας δεν πήγε φυλακή έστω κι ένα μήνα. Ακόμα κι εκεί που προβλεπόταν κακουργηματική ποινή.


Πού είναι η αρχή της αναλογικότητας, κύριε Υφυπουργέ; Η αρχή της αναλογικότητας είναι υψίστη συνταγματική αρχή. Χωρίς, λοιπόν, αυτές τις αξιολογήσεις δεν είναι δυνατόν να φέρνετε τέτοιες ρυθμίσεις. Ανέφερε προηγουμένως ο κ. Πλεύρης το θέμα της παραγραφής, ένα χρονικό διάστημα πολύ μεγάλο, το οποίο μπορεί να είναι και τρία και τέσσερα χρόνια. Φανταστείτε κάποιον ο οποίος πραγματικά δεν έχει να πληρώσει και ο οποίος θέλει να αγωνιστεί, να δουλέψει για να εξοικονομήσει τα χρήματα να πληρώσει και που πιθανόν να μπορεί να το κάνει σε ένα, δύο, τρία χρόνια. Αυτός θα έχει το φόβο της καθημερινής σύλληψης. Είναι δυνατόν, λοιπόν, ο άνθρωπος αυτός να μπορεί να αποδώσει, να μπορεί να πηγαίνει στο μαγαζί του κάθε μέρα για να δουλέψει, για να εισπράξει, να εσοδεύσει, ούτως ώστε να μπορέσει να είναι συνεπής;


Είναι βέβαιο ότι ουσιαστικά τορπιλίζετε ακόμα και τη διάθεση κάποιων ανθρώπων, κάποιων πολιτών καλοπροαίρετων, οι οποίοι θέλουν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους απέναντι στην πολιτεία. Αυτά τα δύο άρθρα εκτιμώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι θα πυροδοτήσουν κοινωνικές αντιδράσεις, οι οποίες δεν θα είναι πάρα πολύ εύκολο να αντιμετωπιστούν.

Θέλω να κλείσω με την περίεργη σιωπή των Ενώσεων Δικαστών και Εισαγγελέων στις συγκεκριμένες διατάξεις και ιδίως στα θέματα του ημιδιαρκούς εγκλήματος.

Ευχαριστώ πολύ.