Καταψήφισε τον εφαρμοστικό νόμο του νέου μνημονίου η ΔΗΜ.ΑΡ

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΤΣΟΥΚΑΛΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

 Για σύγχρονη ελληνική τραγωδία έκανε λόγο ο βουλευτής Αχαΐας της Δημοκρατικής Αριστεράς Νίκος Τσούκαλης, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στη βουλή για τον εφαρμοστικό νόμο του νέου μνημονίου. «Βιώνουμε μια ανθρωπιστική κρίση άνευ προηγουμένου, ανέφερε ο κ. Τσούκαλης και όμως, τίποτα απ’ αυτά που συμβαίνουν στην ελληνική κοινωνία δεν μπορεί κανένας μα κανένας να τα αξιολογήσει αυτή τη στιγμή».


Ο κ. Τσούκαλης ανέφερε πως στα όρια της φτώχειας, όπως προκύπτει από επίσημα στοιχεία, βρίσκεται αυτή τη στιγμή, το ένα τρίτο των Ελλήνων. «Εκτιμάται ότι 3.031.000 άτομα είναι ο αριθμός των φτωχών συμπολιτών μας ή το 27,7% του πληθυσμού. Άραγε έχει εκτιμήσει κανένας και μπορούν να πουν όσοι συγκροτούν αυτή την Κυβέρνηση, ποιο θα είναι το ποσοστό της φτώχειας μετά την πλήρη ανάπτυξη των μέτρων που ψηφίζουμε», αναρωτήθηκε ο κ. Τσούκαλης.


Το πλήρες κείμενο της ομιλίας του κ. Τσούκαλη έχει ως εξής:



Η Δημοκρατική Αριστερά καταψηφίζει το παρόν νομοσχέδιο, εφαρμοστικό του ν.4046/2012, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ως συνέπεια της καταψήφισης του νέου δανειακού πλαισίου.


Αυτή τη στιγμή όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, που συζητάμε το παρόν νομοσχέδιο, ήδη, έχουμε στα χέρια μας την πράξη του υπουργικού συμβουλίου που πριν λίγο τελείωσε, όπου ουσιαστικά θέτει εν ισχύ το περίφημο, πλέον, άρθρο 1 του συγκεκριμένου νομοσχεδίου που αφορά την περικοπή του κατώτατου μισθού, των ωριμάνσεων και του πλαισίου της διαιτησίας. Συγχρόνως, περιμένουμε τις εγκυκλίους αυτής της εβδομάδας όπου θα οριστικοποιηθεί το κλείσιμο του ΟΕΚ και του ΟΕΕ και η μείωση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων.

Όλο αυτό το πλαίσιο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έρχεται να προστεθεί σε ένα ζοφερό περιβάλλον. Και αυτό το ζοφερό περιβάλλον επιτείνεται από την προχθεσινή κυνική δήλωση του κ. Όλι Ρεν, ο οποίος δήλωσε σε μια συνέντευξή του στα μέσα ενημέρωσης ότι οι μισθοί του ιδιωτικού τομέα στην Ελλάδα εξακολουθούν να είναι υψηλοί. Αυτό σημαίνει ότι έπεται συνέχεια.

Το τραγικό, όμως, είναι ότι αυτήν τη δήλωση του κ. Ρεν, την ασπάζονται πολλοί εγχώριοι κύκλοι -και γνωρίζετε πάρα πολύ καλά τι εννοώ- τραπεζικοί όμιλοι και άλλοι όμιλοι, επιχειρηματικά συμφέροντα στη χώρα όπου συνδέουν το ύψος του μισθού στη χώρα με τη λεγόμενη παραγωγικότητα. Δηλαδή, ο μισθός πλέον στη χώρα μας γίνεται ανταποδοτικός, ανάλογα με αυτό που δουλεύεις. Εμείς ως αριστερά -και βεβαίως και ο χώρος του ΠΑΣΟΚ- θεωρούσαμε ότι ο μισθός είναι για να επιβιώνει ο μισθωτός και όχι απλώς να ανταποδίδει αυτό το οποίο παράγει.Το ίδιο νομοσχέδιο έρχεται να προστεθεί στα πρόσφατα και άκρως απογοητευτικά στοιχεία της Eurostat όσον αφορά τα ποσοστά της φτώχειας στη χώρα μας, στοιχεία της 8ης Φεβρουαρίου του 2012.

Στα όρια της φτώχειας βρίσκεται αυτή τη στιγμή, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το ένα τρίτο των Ελλήνων. Αυτό προκύπτει από επίσημα στοιχεία. Εκτιμάται ότι 3.031.000 άτομα είναι ο αριθμός των φτωχών συμπολιτών μας ή το 27,7% του πληθυσμού. Αυξήθηκε από το 2010 το ποσοστό των Ελλήνων που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στα όρια της φτώχειας. Άραγε έχει εκτιμήσει κανένας και μπορούν να πουν όσοι συγκροτούν αυτή τη Κυβέρνηση ποιο θα είναι το ποσοστό της φτώχειας μετά την πλήρη ανάπτυξη των μέτρων που ψηφίζουμε; Επίσης, αυτά τα οποία αποφασίζουμε και ψηφίζουμε έρχονται να προστεθούν στα άλλα στοιχεία τα επίσημα που μας δίνει το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας και αφορούν το 2011 αμέσως μετά την ισχύ του νόμου 4024/2011.

Το 2009, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης αντιπροσώπευαν το 79% των νέων συμβάσεων. Το 2010 οι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης αντιπροσώπευαν το 66,9%. Το 2011 διολίσθησε στο 58,9% με μειώσεις μισθών έως και 25%. Αυτά όλα σημειώθηκαν πριν την έκδοση της πράξης του Υπουργικού Συμβουλίου. H αλλαγή των συμβάσεων πλήρους απασχόλησης των προηγουμένων ετών που μετατράπηκαν κατά τη διάρκεια του 2011 είναι αυξημένες κατά 102,46% όσον αφορά τη μερική απασχόληση, κατά 307,44% όσον αφορά τη μετατροπή σε εκ περιτροπής απασχόληση, κατόπιν όμως συμφωνίας των δυο μερών –τι σημαίνει «συμφωνία» το κατανοούμε- και αυξήθηκε σε 1192,39% με μονομερή απόφαση του εργοδότη.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βιώνουμε τη σύγχρονη ελληνική τραγωδία. Βιώνουμε μια ανθρωπιστική κρίση άνευ προηγουμένου και όμως, τίποτα απ’ αυτά που συμβαίνουν στην ελληνική κοινωνία δεν μπορεί κανένας μα κανένας να τα αξιολογήσει αυτή τη στιγμή. Μόλις προχθές είχαμε την αναθεώρηση της εκτίμησης για τα ποσοστά της ύφεσης του 2012 στο 4,4%, όταν είναι γνωστό –και τουλάχιστον το γνωρίζουμε όλοι- ότι ίσως να ξεπεράσει και το 6%, πράγμα που σημαίνει πρόσθετα μέτρα.

Σε αυτό το σημείο προκειμένου και η ελληνική Βουλή να καταστεί γνώστης ενός ιστορικού περιστατικού, θα χρησιμοποιήσω μια αναφορά που πρόσφατα ανέφερε σ’ ένα άρθρο του και μου το προσέφερε ο πολύ καλός μου σύντροφος και φίλος, ο Αιμίλιος Ζαχαρέας. Το περιστατικό συνέβη στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ το 1926, πολύ πριν δηλαδή, ξεσπάσει η κρίση του 2009. Στο δοξασμένο, λοιπόν, πανεπιστήμιο είχαν συγκεντρωθεί οι αναγνωρισμένοι οικονομολόγοι όλου του κόσμου. Εκεί επί μήνες συζητούσαν για το πώς θα μπορούσαν να θεραπεύσουν την ανεργία με μια συγκεκριμένη, όμως, μέθοδο: μειώνοντας τους μισθούς. Ύστερα από πολύμηνες εργασίες κατέληξαν στο συμπέρασμα πως μειώνοντας τις αμοιβές θα μεγεθύνουν το επίπεδο της απασχόλησης. «Επρόκειτο για εξαιρετική συνταγή», όπως οι ίδιοι αποφαίνονταν στο πόρισμά τους. Στο σημείο αυτό εμφανίστηκε ο Κέυνς και οι παρόντες τον άκουσαν με θρησκευτική σιγή. Είπε με πολύ σοβαρό ύφος πως η εργασία των συμμετεχόντων υπήρξε σοβαρή. Και με το γνωστό ειρωνικό του χαμόγελο τούς είπε περίπου τα εξής: Ξέρετε πως το θέμα χρειάζεται περαιτέρω εμβάθυνση, διότι αν καταφέρουμε όχι απλώς να μειώσουμε αλλά να μηδενίσουμε τους μισθούς, τότε εξαφανίζεται η ανεργία, με απλή παραδοχή βεβαίως ότι κάθε εργοδότης θα έχει συμφέρον να απασχολήσει ανθρώπους που δεν του στοιχίζουν τίποτα. Μουδιασμένοι οι οικονομολόγοι τον κοίταξαν απορημένοι, αφού μέχρι τότε θεωρούσαν την πρότασή τους αψεγάδιαστη. Ο Κέυνς συνεχίζοντας τους είπε πως αν οι εργαζόμενοι δεν έχουν λεφτά στην τσέπη τους, τότε καταρρέει η συνολική ζήτηση, ήτοι καταστροφή.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στη χώρα μας βρισκόμαστε περίπου σε αυτό το σημείο. Το Σώμα των καθηγητών σιώπησε, γιατί εργαζόμενοι χωρίς λεφτά σημαίνει χρεοκοπία της οικονομίας. Φεύγοντας ο Κέινς από την Αίθουσα τους λέει να ψάξουν μια άλλη λύση. Οι απόψεις τώρα για την απασχόληση και την ενεργό ζήτηση ύστερα από λίγο συγκλόνισαν τον 20ο αιώνα, σχεδόν μέχρι και τις μέρες μας. Αυτά ως δίδαγμα για κάποιους, οι οποίοι θεωρούν ότι οι μονεταριστικές πολιτικές που ακολουθεί δυστυχώς, όπως έχω πει και άλλη φορά από αυτό το Βήμα, ο μαύρος άξονας Μέρκελ-Σαρκοζί, ουσιαστικά βουλιάζουν όλη την Ευρώπη.

Και είχαμε και μία πρόσφατη, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου που αφορούσε τη Λετονία. Εκεί, λοιπόν, το συμπέρασμα της έκθεσης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ανέφερε ότι ήταν αμφίβολα τα αποτελέσματα της υπερβολικής λιτότητας στη Λετονία. Συνέστησε το Ταμείο στην Κυβέρνηση μικρότερες περικοπές σε κοινωνικές δαπάνες. Όμως, τα διαρθρωτικά μέτρα και οι περικοπές δαπανών δεν έχουν θέσει τη μικρή οικονομία της βαλτικής σε τροχιά διατηρήσιμης ανάπτυξης. Το ΔΝΤ ομολόγησε ότι πολλά από τα δημοσιονομικά μέτρα για τη βελτίωση των εσόδων, όπως το πάγωμα μισθών, οι περικοπές δημοσίων επενδύσεων και δαπανών για μεγάλα δημόσια έργα, την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τις κοινωνικές παροχές, έχουν αμφίβολα αποτελέσματα. Κριτική στην Κυβέρνηση έκανα τότε για τα μέτρα αυτά που πήραν, αλλά δεν άκουσα ούτε μία λέξη ως αυτοκριτική, αφού οι ίδιοι τα είχαν προτείνει.

Και καταλήγω με το εξής, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Μόλις σήμερα δημοσιοποιήθηκε μια επίσημη έκθεση μελέτης που διενήργησε η Ένωση Σωματείων για τη δημόσια υγεία της Ισπανίας. Τα αποτελέσματα ήταν συγκλονιστικά. Επιβεβαίωσαν κάτι το οποίο όλοι υποψιαζόμαστε, αλλά δυστυχώς δεν μπορούσαμε να το τεκμηριώσουμε. Το τεκμηριώνει, λοιπόν, η έκθεση. Τι λέει η έκθεση αυτή; Ότι η αύξηση της ανεργίας κατά 3% συνεπάγεται μείωση του προσδόκιμου ορίου ηλικίας, κατά 0,3%. Αυτό τα λέει όλα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γι’ αυτό ακριβώς και η Δημοκρατική Αριστερά δεν θα υπερψηφίσει τον συγκεκριμένο εφαρμοστικό νόμο.

Ευχαριστώ πολύ.