Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

Σε ασφυξία η αγορά απ’ την έλλειψη ρευστότητας

Ανάγκη δημιουργίας δημόσιου τραπεζικού πυλώνα.

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΤΣΟΥΚΑΛΗ ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ

Στο ν/σ με θέμα «Ρύθμιση θεμάτων χρηματοπιστωτικού χαρακτήρα».


Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν από ένα μήνα ο κ. Χρυσοχοΐδης μας ενημέρωνε στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου για την πορεία του έργου του Υπουργείου του. Συγκεκριμένα μας ενημέρωνε για το ΕΣΠΑ, για την πορεία του Επενδυτικού Νόμου και για τα βαλτωμένα μεγάλα έργα. Στην ενημέρωση αυτή μας την περιέγραφε με εμφανή απόγνωση. Διαβάζω επί λέξει: «Η ρευστότητα αποτελεί το μεγάλο ερώτημα, το μεγάλο ερωτηματικό της εποχής μας. Οι τράπεζες έχουν κλείσει τις γραμμές χρηματοδότησης στις επιχειρήσεις, λόγω των συστημικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα, αλλά και των ιδίων προβλημάτων που έχουν οι ίδιες. Δυστυχώς μέχρι σήμερα κάθε μέρα όλο και περισσότερο το πρόβλημα αυτό εντείνεται. Έχουμε φτάσει στο σημείο πολλές φορές να μην μπορούν να πάρουν εγγυητικές επιστολές υγιέστατες επιχειρήσεις, οι οποίες δυστυχώς δεν έχουν τη δυνατότητα ούτε αυτές τις στοιχειώδεις τραπεζικές ενέργειες να κάνουν από την πλευρά τους. Είναι αποπνικτική διαδικασία, η οποία πνίγει και πολλές φορές εξαφανίζει υγιέστατες επιχειρήσεις και αυτό δεν μπορεί να μείνει και δεν πρέπει να μείνει αναπάντητο από τη δική μας πλευρά». Περιμένουμε, λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, την απάντηση από την Κυβέρνηση σε ένα θέμα, το οποίο έθεσαν όλοι μα όλοι οι συνάδελφοι και το θέτουν όλοι μα όλοι οι φορείς.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η κατάσταση που επικρατεί αυτή τη στιγμή στην αγορά λόγω της έλλειψης ρευστότητας, κύριε Υπουργέ, θυμίζει αυτό το αποτρόπαιο θέαμα που παρακολουθούμε ορισμένες φορές των χιλιάδων νεκρών ψαριών πάνω στην επιφάνεια των λιμνοθαλασσών, που οφείλεται στη έλλειψη οξυγόνου. Περίπου αυτή είναι η κατάσταση που επικρατεί στη ελληνική οικονομία λόγω της έλλειψης της ρευστότητας.


Από την άλλη πλευρά ο κ. Βενιζέλος διακηρύττει σε όλους τους τόνους για την ανθεκτικότητα των ελληνικών τραπεζών. Το ίδιο επιθυμούμε και εμείς και σαν Δημοκρατική Αριστερά: Να είναι ανθεκτικές οι τράπεζες. Όλοι επιθυμούμε τη βιωσιμότητα του τραπεζικού συστήματος, όμως τι απαντάτε, κύριε Υπουργέ, στην αλλοίωση του χαρακτήρα τους, στην εκτροπή του ρόλου τους, δηλαδή στο ρόλο που καλούνται να διαδραματίσουν ως εργαλεία μόχλευσης της οικονομίας και της αγοράς; Δεν βλέπουμε καμία προσπάθεια να μπουν ασφαλιστικές δικλείδες για την παροχή ρευστότητας των τραπεζών. Λείπουν οι λεπτομέρειες για το πώς θα οδηγηθούμε στην ανάλογη παροχή ρευστότητας στις επιχειρήσεις και στα νοικοκυριά.

Μέχρι στιγμής, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στις τράπεζες έχουν δοθεί περίπου 106 δισεκατομμύρια ευρώ, εγγυήσεις, ομόλογα αλλά και σε ρευστότητα και μπορούν να φτάσουν μέχρι τα 155 δισεκατομμύρια. Αυτή η ενίσχυση των τραπεζών έχει αντίκρισμα ή θα έρθουμε σε έξι μήνες και θα ξαναπάρουμε ανάλογες αποφάσεις; Η πιστωτική επέκταση στην αγορά είναι αρνητική και αυτό για δεύτερη ή τρίτη χρονιά. Μήπως θα έπρεπε τελικά κάποια από αυτά τα χρήματα που πληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος να πάνε κατευθείαν στην αγορά;

Εμείς ως Δημοκρατική Αριστερά θέλουμε να στηριχθεί ο τραπεζικός τομέας, ως το εργαλείο για την παροχή ρευστότητας στην αγορά. Ασφαλώς, είναι θετικό βήμα ότι από τις προνομιούχες μετοχές έναντι χρηματοδότησης, το κράτος θα παίρνει κοινές μετοχές. Αλλά και η διασφάλιση του COR TR-1 στο 9% για τις τράπεζες. Αυτό όμως δεν μπορεί να διασφαλίζεται μόνο με την κρατική ενίσχυση. Κάποια στιγμή θα πρέπει και οι μέτοχοι να βάλουν το χέρι στην τσέπη και επ’ αυτού δεν ακούμε κάτι.

Χρειάζονται πραγματικές πρωτοβουλίες και ασφαλιστικές δικλείδες που δεν τις βλέπουμε. Ανάλογες πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση παροχής ρευστότητας της αγοράς όπως το ΤΕΜΠΜΕ και το ΕΤΕΑΝ δεν φαίνεται να λειτούργησαν. Αφού ενισχύουμε τις τράπεζες, δεν θα έπρεπε να υπάρχει και μια ανάλογη νομοθετική πρωτοβουλία για ευνοϊκούς διακανονισμούς και παροχή διευκολύνσεων ανάμεσα στις τράπεζες και στους ιδιώτες; Το ερώτημα είναι εύλογο και απασχολεί και τον τελευταίο συμπολίτη μας.

Οι συμπολίτες μας δεν μπορούν να καταλάβουν το εξής απλό. Δίνουμε 60 δισεκατομμύρια στις τράπεζες. Υπάρχει αντίστοιχο haircut 50%. Αλήθεια, με τα δάνεια όμως που έχουν οι συμπολίτες μας δεν ακούγεται κάτι στο κατά πόσο μπορούμε έναντι αυτών των εγγυήσεων να υπάρχουν κάποιες αντίστοιχες παρεμβάσεις των τραπεζών στα νοικοκυριά, σε εκείνους τους πολίτες που ασφυκτιούν από τα δάνεια, τα οποία έχουν. Αναρωτιέται ο κόσμος απλοϊκά –το ανέφερα και προηγουμένως- «το κράτος βοηθά τις τράπεζες, εμάς δεν θα μας βοηθήσει;», γιατί η αγορά αυτή τη στιγμή στενάζει. Πιστωτική ασφυξία και έλλειψη ρευστότητας αντιμετωπίζουν πλέον και οι υγιείς επιχειρήσεις.

Εδώ, κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να αναφερθώ σε μια πρόσφατη περίπτωση, χθεσινή, την οποία θα αντιμετωπίσετε και την οποία θεωρώ ότι ίσως να είναι και χειρότερη από την περίπτωση της ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ. Περίπου εκατό αγρότες, επαγγελματίες, νοικοκυραίοι είχαν επενδύσει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ και μάλιστα έναντι εγγυητικών επιστολών, προκειμένου να εγκαταστήσουν φωτοβολταϊκά πάρκα, έργο το οποίο είχε αναλάβει μια από τις πιο φερέγγυες επιχειρήσεις στη χώρα, η KLT ή «Κλιμαλεβητεχνική klt A.E.» Αυτή τη στιγμή η εταιρεία έχει σταματήσει το έργο, έχει παραδώσει τις εγγυητικές επιστολές εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ στις τράπεζες. Έναντι αυτών των χρημάτων έλαβε ρευστό από τις τράπεζες και αυτή τη στιγμή τρέχουν όλοι αυτοί οι επαγγελματίες ανά την Ελλάδα, προκειμένου να αποτρέψουν τη δέσμευση των λογαριασμών τους.

Να σας αναφέρω άλλη μια περίπτωση, όπου υγιής επιχειρηματίας στον οποίο οφείλει το δημόσιο δυο εκατομμύρια σε επιστροφές, απεγνωσμένα αναζητούσε ένα δάνειο έναντι εγγυήσεως των οφειλών του δημοσίου. Καμία τράπεζα δεν τον χρηματοδοτούσε. Το αποτέλεσμα είναι αυτή τη στιγμή να βρίσκεται σε απόγνωση και δεν ξέρω πού θα οδηγηθεί. Πρέπει, λοιπόν, απαραιτήτως να φροντίσει η Κυβέρνηση για τη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που πρέπει να αποτελεί καθημερινή κρατική μέριμνα με την ενίσχυση και απρόσκοπτη ροή της χρηματοδότησής τους. με τη νομοθετική κατάργηση των καταχρηστικών πρακτικών και χρεώσεων των τραπεζών, με την οργάνωση και τον έλεγχο του τομέα παροχής υπηρεσιών, με τη συλλογική συμμετοχή τους στις κρατικές προμήθειες με την αντιμετώπιση των καρτέλ στην αγορά.

Τι έχει γίνει, αλήθεια; Πότε τελικά θα διαμορφωθεί η διάταξη για την αντιμετώπιση των δανείων των μισθωτών που αδυνατούν –παρότι το θέλουν- να αποπληρώσουν τα δάνεια; Οι υπερκομμένοι μισθοί έχουν οδηγήσει σε απόγνωση πολλούς μισθωτούς. Ως Δημοκρατική Αριστερά εδώ και καιρό έχουμε υποστηρίξει τη προσπάθεια δημιουργίας ενός τραπεζικού δημόσιου πυλώνα. Υποστηρίζουμε σταθερά τη συγκρότηση αυτού του τραπεζικού πυλώνα, ίσως και ειδικού σκοπού, αναπτυξιακού και επενδυτικού για λόγους δημοσίου συμφέροντος στην κατεύθυνση της ανταγωνιστικής πίστης στις ιδιωτικές τράπεζες, στο μέτωπο των επιτοκίων και της ρευστότητας, καθώς και της διοχέτευσης μέρους της αποταμίευσης και χρηματοδότησης αναπτυξιακών προτεραιοτήτων.

Ο πυλώνας αυτός θα μπορούσε να προκύψει από τη σύμπραξη Εθνικής Τράπεζας, Αγροτικής Τράπεζας, Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων. Θα πρέπει να συνδυάζει ταυτόχρονα μέτρα εξυγίανσης και ανταγωνιστικότητας στον εθνικό και διεθνή χώρο. Αναζητούμε αυτές τις πρωτοβουλίες από τη νέα Κυβέρνηση: ρευστότητα στις τράπεζες, με προϋπόθεση τη ρευστότητα στην αγορά.

Για όλες αυτές οι ενστάσεις και με δεδομένο ότι η διαδικασία haircut βρίσκεται σε εξέλιξη, εμείς δεν μπορούμε να δώσουμε θετική ψήφο, αλλά θα ψηφίσουμε ΠΑΡΩΝ στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο.