Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011

Παρέμβαση του Νίκου Τσούκαλη στη βουλή για το άσυλο

Όποιος θέτει θέμα ασύλου αυτή τη στιγμή, με τον τρόπο που το θέτει, ουσιαστικά συζητά εκτός συνταγματικών πλαισίων. Αυτοί οι οποίοι με ανεύθυνες, επιπόλαιες ενέργειες έφεραν το θέμα του ασύλου στην επιφάνεια και με αυτές τις συνθήκες, έχουν τεράστιες ευθύνες και πρέπει να λογοδοτήσουν. Πρέπει επίσης να λογοδοτήσουν και αυτοί που είναι επιφορτισμένοι να διασφαλίζουν το άσυλο καθώς έχουν τεράστιες ευθύνες. H αξιωματική Αντιπολίτευση υποδαυλίζει καταστάσεις και οξύτητες.
 
Τα παραπάνω ανέφερε στην παρέμβασή του στην ολομέλεια της Βουλής, σχετικά με το ακαδημαϊκό άσυλο ο βουλευτής της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚHΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ Νίκος Τσούκαλης τονίζοντας μεταξύ άλλων και τα εξής:

«Το πανεπιστημιακό άσυλο, η πανεπιστημιακή ελευθερία είναι δομικό συστατικό στοιχείο της πλήρους αυτοδιοίκησης των πανεπιστημίων που κατοχυρώνεται στην παράγραφο 5 του άρθρου 16 του Συντάγματος. Χωρίς την έννοια του ασύλου σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει ο θεσμός της πλήρους αυτοδιοίκησης. Αυτό σημαίνει ότι οποιαδήποτε συζήτηση γίνεται αυτή τη στιγμή, γίνεται έξω από τα πλαίσια της συγκεκριμένης διάταξης. Μάλιστα η προστασία του ασύλου, από τη διάταξη του Συντάγματος, είναι απόλυτη.
Ως Δημοκρατική Αριστερά πήραμε σαφέστατη θέση: πρέπει να λογοδοτήσουν και αυτοί οι οποίοι εκμεταλλεύθηκαν αυτή τη συγκυρία, προκειμένου να συζητήσουν ένα τόσο σοβαρό ζήτημα τόσο επιπόλαια.

Με μεγάλη θλίψη παρακολουθούμε το τελευταίο διάστημα η Κυβέρνηση να προσχωρεί ασθμαίνουσα σε αυτή τη φιλολογία και στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα με πολύ μεγάλη ευκολία και επιπολαιότητα και να υπονοεί ότι είναι δίκαιο αίτημα, λίγο πολύ, της κοινωνίας η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, χωρίς σαφείς τοποθετήσεις και διευκρινήσεις.
Γιατί ενώ σε όλα τα άλλα άρθρα αναφέρεται στην προοπτική έκδοσης εξουσιοδοτικών διατάξεων νόμων για τη ρύθμιση επιμέρους θεσμών και όρους, στην συγκεκριμένη περίπτωση της πλήρους αυτοδιοίκησης δεν προβλέπεται η έκδοση τέτοιας εξουσιοδοτικής διάταξης νόμου, που σημαίνει ότι είναι απόλυτη, που σημαίνει, δηλαδή, ότι οποιοσδήποτε θέλει να καταργήσει το άσυλο και θέλει να θέσει σε συζήτηση το άσυλο, πρέπει να φέρει πρόταση αναθεώρησης του άρθρου 16. Τότε να το συζητήσουμε και τότε να δούμε κατά πόσο η ελληνική κοινωνία και ο ελληνικός λαός είναι ‘ώριμοι’ να προχωρήσουν στην τροποποίηση του ασύλου.
 
Η θέση της Δημοκρατικής Αριστεράς είναι σαφής: Ο νόμος της κυρίας Γιαννάκου, όσο αφορά το άσυλο, είναι πλήρης και επαρκής. Αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει, όμως, ότι από την άλλη πλευρά αυτοί που είναι επιφορτισμένοι να διασφαλίζουν το άσυλο έχουν τεράστιες ευθύνες και ότι μέσα στα πλαίσια του κοινωνικού ελέγχου και αυτοί θα πρέπει να λογοδοτούν. Πρέπει να συνειδητοποιήσουν τι ακριβώς διαχειρίζονται, ποιο είναι το διακύβευμα. Και το διακύβευμα είναι πολύ υψηλό και θα πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη να διαφυλάττουν ως κόρη οφθαλμού το θεσμό αυτό που έχουν επιφορτιστεί να διαχειρίζονται, το άσυλο.

Οι ευθύνες, λοιπόν, της πανεπιστημιακής κοινότητας, σύσσωμης, όχι μόνο των συγκλητικών αρχών, αλλά και των παρατάξεων, των φοιτητών, των καθηγητών, είναι σοβαρές».