Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011

Προβλήματα εφαρμογής του συμφώνου συμβίωσης (Ν. 3719/2008)

Ερώτηση της Δημοκρατικής Αριστεράς προς την κ. Υπουργό  Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης

Η πρόσφατη άρνηση του ΙΚΑ να χορηγήσει βιβλιάριο ασθενείας σε έγκυο, προστατευόμενο μέλος του συντρόφου της, ασφαλισμένου στο ΙΚΑ, με τον οποίο έχει συνάψει και καταχωρήσει σύμφωνο συμβίωσης (Ν. 3719/2008), αναδεικνύει με άμεσο και επιτακτικό τρόπο τα προβλήματα εφαρμογής του εν λόγω νόμου.


Τα προβλήματα πηγάζουν από την έλλειψη σαφούς διάταξης ή ερμηνείας στον Ν.3719/2008 για την ανάλογη εφαρμογή όλων των διατάξεων (μισθολογικών, ασφαλιστικών, φορολογικών κλπ) που αναφέρονται σε ‘συζύγους’ και στα συμβαλλόμενα με το σύμφωνο συμβίωσης πρόσωπα. Πρόσφατα, με την εγκύκλιο 106 της 7ης Δεκεμβρίου 2010, το Υπουργείο Εργασίας έκανε δεκτή την υπ. αριθ. 258/2010 γνωμοδότηση του Ν.Σ.Κ., σύμφωνα με την οποία τα πρόσωπα που συνάπτουν σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης δεν εμπίπτουν στα μέλη οικογένειας ασφαλισμένου και δεν τυγχάνουν των προβλεπομένων γι’ αυτά παροχών.

Επειδή κρίνεται απαραίτητη η πραγματική εξομοίωση - με την εφαρμογή των σχετικών ρυθμίσεων της ισχύουσας φορολογικής, εργατικής, κοινωνικοασφαλιστικής νομοθεσίας - του συμφώνου συμβίωσης με την έγγαμη συμβίωση, έτσι ώστε το ανωτέρω σύμφωνο να έχει και για τους συμβιούντες όλες τις προσωπικές και περιουσιακές συνέπειες που παράγει ο γάμος,


Και επειδή ενδεχόμενη άρνηση εφαρμογής των ευνοϊκών διατάξεων προσκρούει στην ΕΣΔΑ ως προς το δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής και την υποχρέωση κατάργησης των διακρίσεων,

Ερωτάται η αρμόδια Υπουργός:


- Προτίθεται να προβεί σε άμεση τροποποίηση του Ν. 3719/2008 ώστε να εξομοιωθεί το σύμφωνο συμβίωσης με την έγγαμη συμβίωση;


- Αν ναι και, εν αναμονή της νομοθετικής ρύθμισης, προτίθεται να εκδώσει ερμηνευτική εγκύκλιο έτσι ώστε να αποκατασταθεί η νομική βεβαιότητα και να αποτραπεί η δυσμενής μεταχείριση των οικογενειών που δημιουργούνται με τη σύναψη του συμφώνου;

Οι ερωτώντες βουλευτές


Φώτης Κουβέλης
Θανάσης Λεβέντης
Νίκος Τσούκαλης
Γρηγόρης Ψαριανός

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πολύ καλή η πρωτοβουλία αυτή της Δημοκρατικής Αριστεράς. Γιατί δεν βλέπουμε όμως καμία ερώτηση και για τα ομόφυλα ζευγάρια;

Σάββας είπε...

Καλά κάνει και το βάζει αυτό το θέμα η ΔΗΑΡΙ. Για ποιό λόγο όμως, το κόμμα σας δεν αναφέρθηκε και στο γάμο ομοφύλων;
Οι ομοφυλόφιλοι απαιτούμε:
ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΡΑ!!

Δημήτρης Τ είπε...

Ο θεσμός αυτός, όπου έγινε, έγινε κυρίως για τα ζευγάρια του ίδιου φύλου. Η αναγνώριση δικαιωμάτων σε συμβιούντα ζεύγη είναι επιτακτική ανάγκη για κάποιους και υπάρχει σχετική απόφαση του ΕΔΑΔ για αναγνώριση της σύστασης οικογενειακής ζωής, στα πλαίσια μιας δυσμενούς κατά τα άλλα απόφασης σχετικά με το αίτημα Αυστριακού ζεύγους ανδρών για πολιτικό γάμο. Έχουμε παρακολουθήσει τις επερωτήσεις και τις συζητήσεις στην προηγούμενη Βουλή για το ΣΣ. Γιατί δεν προχωράει κάτι σε τούτη τη Βουλή; Η ΝΔ θα ωρύεται όπως το '82 με την αποποινικοποίηση και τον πολιτικό γάμο. Το στίγμα της είναι σαφές, ο Σαμαράς λέει: "δώστε μας πίσω την Ελλάδα". Το χρεοκοπημένο χθες, δηλαδή. Αν είναι λίγοι, όσοι κάνουν το ΣΣ, είναι σωστό να γίνει, αφού καλύπτει ένα έλειμμα στα ανθρώπινα δικαιώματα, χωρίς να "καταρεύσει το σύμπαν", όπως λένε οι συντηρητικοί. Αν είναι πολλοί, πάλι σωστό είναι! Πρέπει το ΣΣ να επεκταθεί και να εμβαθυνθεί νομικά. Σωστή είναι η επερώτηση, αλλά ελλειπής ως προς τα ομόφυλα ζεύγη. Να ξέρει το ζευγάρι που το συνάπτει πώς μπορεί να το χρησιμοποιήσει. Να είναι ξεκάθαρος ο ιδιωτικός ή δημόσιος χαρακτήρας του. Πχ θα θεωρείται σαν έγγαμος; Ο πολιτικός γάμος επίσης δεν είναι ένα παράλογο αίτημα. Ας συνυπάρχουν και οι δύο επιλογές για όλους. Πρέπει να εργαστείτε για να αφαιρεθούν όλα τα μικρά και μεγάλα αγκαθάκια από την πλάτη των ομοφυλοφίλων. Εδώ ουσιαστικά στην Ελλάδα ποινικοποιείται μια συναινετική μορφή επαφής, μεταξύ ανδρών, 347 ΠΚ, αντί να υπάρχει στη θέση αυτού ένα σύγχρονο άρθρο για τη σεξουαλική παρενόχληση κάθε λογής. Ακόμα σε ποικίλους θεμούς, όπως ο στρατός, η Αστυνομία η ομοφυλοφιλία θεωρείται ψυχική νόσος. Να φύγει η παλιτσαρία. Επί τέλους, οι παλαιοσυντηρητικές αντιλήψεις ποτέ δεν ήταν πιο παρηκμασμένες και με λιγότερο κύρος. Στις Ανεξάρτητες Αρχές κάθε 3 χρόνια αλλάζει η σύνθεση και η προεδρία. Στο ΕΣΡ βαλσαμωμένοι είναι πάνω από 10 χρόνια τώρα; Είναι πολλά. Με μια λέξη: να φύγει η θεσμική παλιτσαρία!

Δημήτρης Τ είπε...

Θέλω να συμπληρώσω κάτι σχετικά με την πρότασή μου για ένα σύγχρονο νόμο για τη σεξουαλική παρενόχληση. Από παλιά ο νομοθέτης αναγνωρίζει ως ιδιαίτερα σοβαρό αδίκημα την εκμετάλλευση σχέσης εξουσίας για την παρενόχληση ανδρός από άνδρα. Αυτό έχει ιστορικές καταβολές ποικίλες, την απέχθεια προς την ομοφυλοφιλία, αλλά φυσικά και το υπαρκτό πρόβλημα. Η διάταξη όμως αυτή έχει μέσα της κάτι που πρέπει να το δούμε και να το διευρύνουμε. Αναγνωρίζει ως ιδιαιτέρως επαχθή για την προσωπικότητα του θύματος την παρενόχληση αντίθετα προς το σεξουαλικό του προσανατολισμό. Δέχεται φυσικά το τεκμήριο της ετεροφυλοφιλίας για το θύμα. Σκεφτείτε πόσοι ομοφυλόφιλοι, κυρίως γυναίκες, που είναι λεσβίες και τους είναι διπλά ανεπιθύμητη αυτή η παρενόχληση, υφίστανται αυτό το καθημερινό κολαστήριο. Όχι πως για τις άλλες γυναίκες δεν είναι, αλλά η παρενόχληση αντίθετα προς το σεξουαλικό προσανατολισμό πρέπει να θεωρείται επιβαευντική περίσταση. Εφόσον το κέντρο βάρους της νομοθεσίας περί τα σεξουαλικά είναι η προστασία της ατομικής ελευθερίας και συνεπώς της σεξουαλικής (sic) και όχι των "ηθών" αορίστως, πρέπει έτσι να γίνει. Και των ηθών βεβαίως, αλλά η κύρια βλάβη είναι προς την προσωπικότητα του θύματος.

Ανώνυμος είπε...

Το κόμμα σας έχει ως θεμελιώδη αρχή τον αριστερό ευρωπαϊσμό. Αυτό σημαίνει σεβασμός και υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν νοείται δημοκρατική χώρα με σεβασμό στην αρχή αυτή να κάνει διακρίσεις με βάση (μεταξύ πολλών άλλων) τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Για αυτό σας καλώ να αγωνιστείτε μέσα από τον θεσμικό σας ρόλο για την εξάλειψη όλων των διακρίσεων που υφίστανται οι λεσβίες, οι ομοφυλόφιλοι, οι αμφισεξουαλικοί και οι διαφυλικοί στην χώρα μας. Σαν πρώτο βήμα σας ζητώ να καταθέσετε άμεσα πρόταση νόμου για την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης και του πολιτικού γάμου και στα ομόφυλα ζευγάρια.