Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010

Ναι στις επενδύσεις όχι στις θεσμικές εκπτώσεις.

Παρέμβαση των βουλευτών Θανάση Λεβέντη και Νίκου Τσούκαλη στην ολομέλεια της Βουλής στη συζήτηση για το νομοσχέδιο fast track.


Συζητήθηκε χθες στην ολομέλεια της βουλής, το νομοσχέδιο για τις μεγάλες επενδύσεις (fast track) Στην παρέμβασή τους κατά τη διάρκεια της συζήτησης, οι ανεξάρτητοι βουλευτές της Δημοκρατικής Αριστεράς Νίκος Τσούκαλης και Θανάσης Λεβέντης μεταξύ άλλων τόνισαν τα εξής:



«Εμείς, ως Δημοκρατική Αριστερά, έχουμε τοποθετηθεί σαφέστατα. Είμαστε υπέρ των ελληνικών και ξένων επενδύσεων. Αλλά, πάνω σε ποια βάση όμως θα οικοδομήσουμε το μέλλον της χώρας; Το μέλλον, το οποίο δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να επιδεινωθεί, να υπονομευθεί και μάλιστα σε συνθήκες και καταστάσεις μη ανατρέψιμες. θεωρούμε ότι πρέπει να αναβαθμιστεί ολόκληρο το θεσμικό πλαίσιο, να παταχθεί η διαφθορά ώστε να προαχθεί η καινοτομία και οι επωφελείς επενδύσεις τόσο του εσωτερικού όσο και του εξωτερικού.

Με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο, παραπαίουμε ανάμεσα σε δύο άκρα που είναι εντέλει δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Ένα εφιαλτικό γραφειοκρατικό πλαίσιο, το οποίο είναι αποτρεπτικό για τους επενδυτές, ιδίως τους ξένους, οι οποίοι μπορούν να συγκρίνουν με άλλες χώρες και δεν έχουν τις γνωστές πατροπαράδοτες διαμεσολαβήσεις προκειμένου να πληρώσουν. Από την άλλη πλευρά, ξαφνικά, όταν βρισκόμαστε σε κατάσταση πανικού και αμηχανίας, διαγράφουμε τα πάντα και θέλουμε επενδύσεις, δίχως να έχει γίνει κάποια μελέτη για το κοινωνικό και περιβαλλοντικό συμφέρον.

Οφείλουμε, όμως, να αποδείξουμε ως χώρα, ακόμη και στη μεγάλη μας ανάγκη, ότι παραμένουμε μια χώρα που σέβεται τους νόμους, τους απλούς πολίτες, το περιβάλλον. Μια χώρα που επιδιώκει και για τις λίγες μεγάλες, αλλά και για τις πολλές μικρές επενδύσεις να διαμορφώσει ένα ευνοϊκό πλαίσιο χωρίς να δημιουργεί μια διπλή νομιμότητα. Μια χώρα που διαθέτει ένα δίκαιο σύστημα που οφείλει να «τρέξει», να επιταχύνει, αλλά και να μην παραβλέψει υπάρχοντες σχεδιασμούς. νομικό πλαίσιο και δικαιώματα.

Θέλετε να επιταχύνετε συγκεκριμένες επενδύσεις μέσα σε ένα σαθρό περιβάλλον, γενικευμένης σήψης. Δυστυχώς, το νομοσχέδιο δημιουργεί δύο κατηγορίες επενδυτών. Από την μια πλευρά, τους «φουκαράδες» οι οποίοι υφίστανται την «πεπατημένη» και δεν αλλάζει. Από την άλλη πλευρά, τα «ρετιρέ» των επενδυτών που τα «παίρνουν όλα και γρήγορα». Το ίδιο το σύστημα ζητάει τον εξορθολογισμό. Έναν εξορθολογισμό ο οποίος δεν θα αγνοεί απαραίτητα τους νόμους. Δυστυχώς όμως το Νομοσχέδιο, συνθλίβει την όποια έννοια δημόσιου ελέγχου με απρόβλεπτες συνέπειες.

Δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε ένα νομοσχέδιο που δίνεται η δυνατότητα για πολεοδομικές ρυθμίσεις κατά παρέκκλιση λόγω στρατηγικών επενδύσεων, και έτσι ανοίγει ο δρόμος για αποχαρακτηρισμό πάρκων, αλσών και χωρών πρασίνου. Για ένα νομοσχέδιο με αρκετές ασάφειες σχετικά με τον αιγιαλό και τις προστατευμένες περιοχές .