Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

ΟΜΙΛΙΑ ΝΙΚΟΥ ΤΣΟΥΚΑΛΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ 21.07.2010

«Αναβάθμιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας και λοιπές διατάξεις του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης».

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. Και θα ήθελα να ευχαριστήσω βεβαίως και τον αγαπητό μου συνάδελφο κ. Δαμιανάκη για την assist που μου έδωσε προκειμένου να τεκμηριώσω όσο μπορώ τη θέση του κόμματός μου, της Δημοκρατικής Αριστεράς, όσον αφορά το «όχι» επί της αρχής, μέσα σε καθαρά πλαίσια προγραμματικής αντιπολίτευσης απέναντι στη κυβέρνηση, έχοντας και εμείς το τεράστιο άγχος και αγωνία για την τύχη του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
Ξεκινώ με μία παρατήρηση, κυρία Υπουργέ. Πραγματικά ένοιωσα δυσάρεστη έκπληξη όταν διάβασα την αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου σας. Είναι πρώτη φορά που σε ένα νομοσχέδιο τόσο κρίσιμο, που αφορά έναν κρίσιμο τομέα της κοινωνίας, αυτόν της υγείας, της περίθαλψης, δεν υπάρχει καταγραφή αυτού που πολλοί συνάδελφοι ανέφεραν προηγουμένως και στην Ολομέλεια και στην επιτροπή, όσον αφορά το όραμά σας για την υγεία. Ξεκινά απευθείας από την περιγραφή των άρθρων. Έτσι, λοιπόν, καλούμαστε να τοποθετηθούμε επί του νομοσχεδίου αυτού δίχως να έχουμε ενώπιόν μας όλη την αντίληψη, τη φιλοσοφία σας για την κατάσταση που επικρατεί στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, ποια είναι η προοπτική σας, ποιες είναι οι προθέσεις σας γι’ αυτόν τον κρίσιμο τομέα, μία προϋπόθεση κρίσιμη προκειμένου να αξιολογήσουμε και στο κατά πόσο μπορεί το συγκεκριμένο νομοσχέδιο και οι συγκεκριμένες ρυθμίσεις να ενταχθούν σε αυτή τη φιλοσοφία και αν προωθούν αυτές τις προθέσεις σας.


Θα συμφωνήσω απολύτως -και θα εξηγήσω και πιο κάτω- με τις διαπιστώσεις που έκανε ο κ. Δαμιανάκης πάλι, όσον αφορά το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Το ερώτημα είναι συγκεκριμένο: Το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα αποτρέπει από την κατάρρευση το Εθνικό Σύστημα Υγείας ναι ή όχι; Αυτό είναι το κρίσιμο ζήτημα. Ή κάποια στιγμή μετά από δύο-τρεις μήνες θα έρθουμε να αναθεωρήσουμε τις συγκεκριμένες διατάξεις;

Έτσι, λοιπόν, ο φιλόδοξος τίτλος περί αναβάθμισης του Εθνικού Συστήματος Υγείας με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, κατά την ταπεινή μας άποψη, δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί αξιοκρατικά αφού δεν έχουμε ενώπιόν μας την πλήρη άποψή σας, αντίληψή σας σχετικά με το Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Ξεκινάμε με τα εξής ερωτήματα, τα οποία είναι κρίσιμα: Υπάρχει σύστημα υγείας; Είναι Εθνικό Σύστημα Υγείας; Μπορούμε να συζητήσουμε για ένα ολοκληρωμένο σύστημα;

Δεύτερον, αν υπάρχει σύστημα να δούμε τα προβλήματά του ποια είναι συγκεκριμένα, να τα εντοπίσουμε με τόλμη και να δούμε αν επ’ αυτών των προβλημάτων έχουμε αναβάθμιση με τον νομοσχέδιο. Νομίζω, κυρία Υπουργέ, ότι θα κολλήσουμε στην πρώτη περίπτωση. Δυστυχώς δεν υπάρχει σύστημα. Ούτε καν σύστημα νοσηλείας, πολύ δε περισσότερο σύστημα υγείας.

Είναι γνωστός, κύριοι συνάδελφοι, κυρία Υπουργέ, ο ορισμός για την υγεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Είναι ο βασικός πυλώνας πάνω στον οποίο πρέπει να οικοδομηθεί ένα ολοκληρωμένο σύστημα υγείας. Μέσα στην αιτιολογική έκθεση περιμέναμε να δούμε αυτή τη συγκεκριμένη αναφορά της ολοκληρωμένης αντίληψης της κυβέρνησης για την υγεία. Δεν το πληροφορηθήκαμε δυστυχώς, κυρία Υπουργέ.

Θα ήθελα, παραφράζοντας τον τίτλο ενός πασίγνωστου τραγουδιού του Νιόνιου, να πω ότι δυστυχώς, κυρία Υπουργέ, στα νοσοκομεία η Ελλάδα αναστενάζει.
Και βεβαίως, υπάρχει ένας ιδιότυπος τύπος Έλληνα, ο τύπος του «Έλληνα ασθενή».
Να συμπληρώσω τα τεράστια προβλήματα, πάνω στα οποία πρέπει να οικοδομηθεί το ολοκληρωμένο σύστημα υγείας. Είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη, κύριοι συνάδελφοι, που δεν υπάρχουν υγειονομικοί χάρτες, δεν υπάρχει στοιχειώδης χωροταξικός σχεδιασμός των μονάδων υγείας και νοσηλείας. Όταν συζητήσαμε το νομοσχέδιο για τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ, πολλοί συνάδελφοι είπαν ότι χρειάζεται ένας ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ στην υγεία με αποκέντρωση. Επίσης, δεν υπάρχει πρωτοβάθμια. Πότε επιτέλους θα τη δούμε ολοκληρωμένα διατυπωμένη σε ένα νομοσχέδιο;
Άλλο θέμα. Ολοκληρωμένη άποψη, θέση, διατύπωση θέσεων και απόψεων σχετικά με τη δημόσια υγεία και με τους φορείς υλοποίησής της. Τεράστιο θέμα. Επιπλέον, η ανεπίτρεπτη διατάραξη του ισοζυγίου μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Τέτοιο ισοζύγιο εξήντα-σαράντα περίπου υπέρ του ιδιωτικού τομέα δεν υπάρχει ούτε στις μητροπόλεις του καπιταλισμού. Τριτοβάθμιες μονάδες. Έχουμε φτάσει σε σημείο πανεπιστημιακά νοσοκομεία να εκτελούν έργα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας.
Κύριοι συνάδελφοι, όσοι από εσάς είστε γιατροί, θα πω το παράδειγμα.

Πανεπιστημιακό νοσοκομείο Πάτρας, Ρίου. Εάν αυτό το νοσοκομείο λειτουργούσε σε οποιαδήποτε χώρα της Ευρώπης και της Αμερικής, δεν θα δεχόταν περισσότερους από σαράντα-πενήντα ασθενείς την ημέρα. Το Ρίο δέχεται πάνω από χίλιους. Επτά χιλιάδες διακομιδές γίνονται μόνο από το νοσοκομείο Πύργου το χρόνο.

Φανταστείτε τι γίνεται. Έχει βουλιάξει. Όσον αφορά τον εθελοντισμό, συζητάμε για τον εθελοντισμό, έχει υλοποιηθεί ο νόμος, αυτός που έχει μείνει στα χαρτιά, ο ν.2646/1998, για τις εθελοντικές οργανώσεις, για την πιστοποίησή τους και την ένταξη σε ένα ολοκληρωμένο σύστημα προνοιακής πολιτικής; Οι οργανισμοί των νοσοκομείων, πότε θα αλλάξουν; Απαρχαιωμένοι.

Όσον αφορά την απογευματινή λειτουργία των νοσοκομείων, η εκτίμησή μας, κύριοι συνάδελφοι, είναι ότι θα βουλιάξει το ίδιο προβληματικό σύστημα. Είναι σαν να χτίζουμε πάνω σε αποσαθρωμένα θεμέλια και κτήρια δυστυχώς ένα υπερπολυτελές ρετιρέ. Δεν θα το αντέξει το σύστημα. Η εκτίμησή μας είναι ότι θα καταρρεύσει.

(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.

Όσον αφορά τις προσλήψεις του ιατρικού-νοσηλευτικού προσωπικού, απλώς να θυμίσω ότι οι προθέσεις και οι διατυπώσεις της κυρίας Υπουργού ευπρόσδεκτες, αλλά μέχρι στιγμής, απ’ ό,τι έχω πληροφορηθεί, δεν έχει ούτε ένας γιατρός προσληφθεί, δεν έχει φτάσει σ’ ένα νοσοκομείο.

ΜΑΡΙΛΙΖΑ ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Τετρακόσιοι εβδομήντα είπαμε.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ: Οι πληροφορίες μου είναι έτσι, συγγνώμη. Συγγνώμη, άμα είναι έτσι. Τετρακόσιοι εβδομήντα.

Και τελειώνω με το εξής. Κυρία Υπουργέ, γνωρίζετε την κατάσταση που επικρατεί στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Πάτρας, το οποίο συστεγάζει και το σεισμόπληκτο κτήριο του Άγιου Ανδρέα. Δεν είναι δυνατόν όσον αφορά τους επίκουρους γιατρούς να εντάσσεται το νοσοκομείο του Ρίου στην ίδια κατηγορία με το ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ. Είναι κοινό αίτημα των φορέων της Πάτρας και της Αχαΐας και ολόκληρης της περιφέρειας να εντάξετε, μέχρις ότου αποδοθεί το νέο νοσοκομείο του Αγίου Ανδρέα, το νοσοκομείο του Ρίου στην Β’ κατηγορία, ούτως ώστε να μπορούν να στελεχωθούν οι κλινικές με επίκουρους γιατρούς, γιατί δυστυχώς σε σύντομο χρονικό διάστημα θα απολυθούν όσοι είναι επίκουροι και από εκεί και πέρα με το ένα έτος που προβλέπεται για την επαρχία δυστυχώς δεν θα υπάρχει ιατρικό προσωπικό να στελεχώσει τις συγκεκριμένες μονάδες.
Ευχαριστώ πολύ.

ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ: Όχι, γιατί θα μιλήσω πολύ λιγότερο από το χρόνο που έχω, κύριε Πρόεδρε. Πήρα το λόγο απλώς και μόνο για να στηρίξω κάποιες τροπολογίες και να πω κάποιες απόψεις επί του άρθρου 17. Ο συνάδελφός μου Γρηγόρης Ψαριανός το πρωί τοποθετήθηκε για τα άρθρα, σε ποια είμαστε υπέρ. Θεωρούμε ότι αρκετά άρθρα είναι προς τη θετική κατεύθυνση, γι’ αυτό ακριβώς τα στηρίξαμε.

Θέλω να κάνω κάποιες αναφορές και εγώ για το άρθρο 17 για τη γενική απαγόρευση του καπνίσματος. Αν και ο ίδιος είμαι καπνιστής, τοποθετούμαστε θανατικά υπέρ της γενικής απαγόρευσης του καπνίσματος. Όμως, εκείνο το οποίο θα πρέπει ειδικά στην Ελλάδα να προσέξουμε, είναι οι συνέπειες από τη βίαιη προσαρμογή.

Κυρία Υπουργέ, είναι γεγονός ότι θα υπάρξουν συνέπειες αρνητικές από τη γενικευμένη απαγόρευση του καπνίσματος και κυρίως σε επιχειρήσεις οι οποίες ήδη έχουν υποστεί δαπάνες από την προηγούμενη εφαρμογή, την «ερμαφρόδιτη» ρύθμιση του κ. Αβραμόπουλου.
Η δική μας εκτίμηση είναι ότι το άρθρο αυτό θα έπρεπε να έρθει ολοκληρωμένο μέσα σε ένα νομοσχέδιο που να ρυθμίζει τη γενικότερη αντικαπνιστική πολιτική της Κυβέρνησης, ούτως ώστε να αμβλυνθούν και οι συνέπειες της γενικής απαγόρευσης.

Παρόλα αυτά, ψηφίζουμε θετικά, αλλά έχουμε την εντύπωση ότι θα πρέπει να δείτε θετικά και το γενικό αίτημα όλων των πτερύγων της Βουλής σε σχέση με τους περιπτερούχους, επειδή υπάρχει ενασχόληση όλων μας με τα τεράστια προβλήματα που ανακύπτουν στους περιπτερούχους. Δυστυχώς είναι ένας θεσμός ο οποίος έχει αναπτυχθεί άναρχα σε όλη την Ελλάδα, μέσα από πελατειακές σχέσεις τοπικών αρχόντων οι οποίοι ανεξέλεγκτα χορηγούσαν άδειες, χωροθετούσαν περίπτερα σε ακατάλληλους χώρους χωρίς σχεδιασμό, όμως έχουμε ένα γεγονός, το οποίο απασχολεί δεκάδες χιλιάδες συμπολίτες μας, αλλά και δεκάδες χιλιάδες οικογένειες. Με ρυθμίσεις που δεν αφορούν το δικό σας Υπουργείο, αλλά το Υπουργείο Οικονομικών έχουν δεχθεί ένα τεράστιο πλήγμα.

Φαντάζομαι ότι θα γνωρίζετε πως μέχρι τώρα, από την εφαρμογή των ρυθμίσεων του φορολογικού νομοσχεδίου, εκατοντάδες περίπτερα έχουν κλείσει σε όλη τη χώρα. Αναφέρθηκε προηγουμένως ο κ. Ροντούλης στη Λάρισα. Στην Πάτρα έχουν κλείσει πάνω από σαράντα και κλείνουν συνεχώς. Αυτό είναι ένα γεγονός που θα πρέπει να αντιμετωπίσετε. Δεν είναι κάτι το οποίο πρέπει να μας αφήσει αδιάφορους.

Τουλάχιστον δείτε με ευαισθησία αυτό το αίτημα, το οποίο εγώ δεν θα το υιοθετήσω και θα πω ότι ναι, πρέπει να υπάρχει διαφήμιση καπνού, έστω και στα περίπτερα, όμως, είναι ένας χώρος, που δυστυχώς επιβιώνει μόνο με τα καπνικά προϊόντα. Δεν επιβιώνει με τίποτε άλλο. Τουλάχιστον να τα διαφημίζει στον εξωτερικό χώρο και ας το δούμε μελλοντικά μέσα στα πλαίσια της γενικής αντικαπνικής πολιτικής το θέμα αυτό. Δείτε το σας παρακαλώ με ευαισθησία.

Το δεύτερο θέμα με το άρθρο αυτό και την εφαρμογή του είναι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί. Θα προκύψουν σοβαρά θέματα κοινωνικού περιεχομένου. Για παράδειγμα, ποιος θα αναλάβει την ευθύνη να συνετίσει κάποιον ο οποίος καπνίζει σε χώρο που απαγορεύεται το κάπνισμα; Θα τον συνετίσει αυτός ο οποίος υφίσταται τις συνέπειες του καπνίσματος, ο πολίτης δηλαδή, ή θα υπάρχει κάποιος τρόπος για να μην αναπτύσσονται αυτές οι αντιπαραθέσεις μεταξύ των πολιτών; Για άλλη μία φορά, δηλαδή, να μην αφήσουμε απλώς και μόνο τη εφαρμογή των διατάξεων αυτών στους πολίτες.

Δεύτερη παρέμβαση. Την επαναφέρω, την είπα και το πρωί. Είναι γενικό αίτημα όλων των φορέων της Αχαΐας. Δεν είναι δυνατόν, κυρία Υπουργέ, το Νοσοκομείο του Αγίου Ανδρέα να είναι στην ίδια κατηγορία με το Ιπποκράτειο. Γνωρίζετε το θέμα. Δεν μπορεί το προσωπικό αυτό να έχει την ίδια μεταχείριση που έχει το Ιπποκράτειο. Είναι ένα νοσοκομείο το οποίο δεν λειτουργεί ουσιαστικά, συστεγάζεται. Καταχωρίστε το στη δεύτερη κατηγορία. Δεν είναι κάτι το οποίο θα σας χρεωθεί ως ευνοϊκή μεταχείριση. Είναι ένα νοσοκομείο το οποίο είναι γνωστό σε όλη την Ελλάδα ότι αυτή τη στιγμή δεν λειτουργεί.

Να τελειώσω με δύο τροπολογίες, τις οποίες, κυρία Υπουργέ, θα πρέπει να δείτε με πολύ ευαισθησία. Αφορά τις περιπτώσεις μεταφοράς και λειτουργίας φαρμακείων στον ίδιο δήμο με όρους ευνοϊκούς για καταστήματα που κατεδαφίζονται, ανοικοδομούνται ή ιδιοχρησιμοποιούνται. Εκεί, λοιπόν, υπάρχει η δυνατότητα να μετεγκατασταθούν σε κάποιο άλλο σημείο του δήμου. Όμως, δεν έχετε περιλάβει στις ρυθμίσεις αυτές τις περιπτώσεις εξώσεως λόγω λήξης της διάρκειας μισθώσεως, για την οποία και για λόγους ισότητας θα πρέπει να ισχύουν οι ίδιες ρυθμίσεις.
Πρέπει, λοιπόν, στη συγκεκριμένη διάταξη, στην παράγραφο 4 του άρθρου 6 του ν.1963/1991, όπως τροποποιήθηκε με την παράγραφο 2 του άρθρου 14 του ν.3530/2008 μετά τη φράση «για ανοικοδόμηση, ιδιόχρηση ή κατεδάφιση» να προστεθεί και «η λήξη μίσθωσης λόγω παρόδου του χρόνου διάρκειάς της». Αυτή είναι η πρώτη.

Η δεύτερη τροπολογία αφορά ένα πάγιο αίτημα των φαρμακευτικών συλλόγων σχετικά με τις αποστάσεις που πρέπει να τηρούνται μεταξύ των φαρμακείων για να χορηγηθεί η άδεια ιδρύσεως και λειτουργίας τους και αφορά τα φαρμακεία που βρίσκονται εντός εσωτερικής στοάς, ώστε να προσμετράται η απόσταση από το πλησιέστερο άκρο της επί της συγκεκριμένης οδού κυρίας προσόψεως του κτιρίου όπου βρίσκεται η είσοδος της στοάς.

Αυτά μόνο. Ευχαριστώ πάρα πολύ, κύριε Πρόεδρε.