Τρίτη 15 Ιουνίου 2010

ΟΜΙΛΙΑ ΝΙΚΟΥ ΤΣΟΥΚΑΛΗ ΓΙΑ ΤΟ ΒΑΤΟΠΕΔΙ

(ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ 14.06.2010)

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Το λόγο έχει ο ανεξάρτητος Βουλευτής, κ. Νικόλαος Τσούκαλης.


ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.

Οδεύοντας στο τέλος της συζήτησης αυτής, θα μπορούσε να πει κάποιος ότι σήμερα επιβεβαιώθηκε, δυστυχώς για τον ελληνικό λαό, μια κοινή καταληκτική διαπίστωση, ότι σήμερα εδώ είχαμε την αποθέωση του πολιτικού αμοραλισμού των δύο μεγάλων κομμάτων.

Δυστυχώς, κάποιοι δεν έχουν συνειδητοποιήσει τι συμβαίνει έξω απ’ αυτήν την αίθουσα, κάποιοι θεωρούν αυτήν την Αίθουσα αποστειρωμένη και ότι μέσα εδώ δεν υπεισέρχεται η λαϊκή οργή αγανάκτησης, το κύμα αυτό του λαϊκού θυμού που τείνει να συνεπάρει τα πάντα. Αυτό λοιπόν, το οποίο έγινε σήμερα είναι πρωτοφανές. Σήμερα, ουσιαστικά τα δύο μεγάλα κόμματα μνηστεύτηκαν, όσοι ενεπλάκησαν σ’ αυτό το τεράστιο σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου.

Ακούσαμε τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ, κύριο Παπουτσή να μιλά προκλητικά, για γαλάζιο σκάνδαλο. Αλήθεια, ήταν μόνο γαλάζιο σκάνδαλο; Δεν είναι εδώ ο κ. Παπουτσής να μας πει. Στο τέλος της προηγούμενης επιτροπής σε ποσοστό 90%, οι Έλληνες πολίτες θεωρούσαν ότι το σκάνδαλο αφορά και τα δύο μεγάλα κόμματα. Αλήθεια μεσολάβησε κάτι από τότε μέχρι σήμερα που να κάνει αυτό το συντριπτικό ποσοστό να αλλάξει την άποψη του;

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Πρόεδρε, το ιδανικό πόρισμα θα ήταν ένας συγκερασμός των πορισμάτων των δύο μεγάλων κομμάτων, δηλαδή το μέρος του πορίσματος του ΠΑΣΟΚ που αναφέρει τις ευθύνες της Νέας Δημοκρατίας και το αντίστοιχο της Νέας Δημοκρατίας που αναφέρει τις ευθύνες του ΠΑΣΟΚ.

Θα μπορούσε να είναι κάλλιστα ένα κοινό πόρισμα όλων των κομμάτων. Δεν τόλμησαν όμως, ούτε καν αυτό. Είπε ο κ. Παπουτσής «θα ματώσουμε», το ίδιο λέει και η Νέα Δημοκρατία «θα ματώσουμε». Δεν αρκεί, κύριε Πρόεδρε, να ματώσουν. Αρκεί να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να κυβερνήσουν. Αυτό μόνο αρκεί, γιατί το ερώτημα είναι αμείλικτο. Απ’ τα κοινά συμπεράσματα για τις θεσμικές ελλείψεις και τις ρωγμές του πολιτικού συστήματος -όπως καταγράφηκαν στα προηγούμενα πορίσματα μέχρι σήμερα- μπορεί να μας πει η Νέα Δημοκρατία -όσο της αναλογεί- και το ΠΑΣΟΚ -όσο του αναλογεί- τι ακριβώς έχουν κάνει ούτως ώστε να τις κλείσουν; Γιατί αυτό το οποίο ζητά ο ελληνικός λαός, είναι να κλείσουν αυτές οι ρηγματώσεις και να μην εμφανιστούν πάλι τέτοια σκάνδαλα.

Σας πληροφορώ ότι κοινή διαπίστωση όλων των μελών της Επιτροπής, είναι ότι δεν έχει κλείσει ούτε μία ρωγμή. Αυτό θέλει ο ελληνικός λαός. Δεν θέλει ούτε αίματα, ούτε ανθρωποθυσίες, ούτε ανθρωποφαγίες, ούτε αρένες.

Είπαμε, κύριε Πρόεδρε και κατά τις προηγούμενες συζητήσεις ότι αυτό το σκάνδαλο ήταν μία αλυσίδα, μία αλυσίδα με πολλούς κρίκους. Κάθε κρίκος είχε τον αυτόνομο ρόλο του, στη διαμόρφωση αυτού του σκανδάλου. Εάν ένας κρίκος -όσο ασθενής και να ήταν- έσπαζε το σκάνδαλο αυτό, δεν θα εξελισσόταν. Γι’ αυτό ακριβώς προκαλεί εντύπωση η εμμονή του ΠΑΣΟΚ, να μην αποδέχεται τις ευθύνες των δύο Υπουργών του.

Από την άλλη πλευρά έχουμε τις απίστευτες δολιχοδρομίες, ακροβατισμούς της Νέας Δημοκρατίας, για να απαλλάξει τους Υπουργούς της από τη λεηλασία του δημόσιου πλούτου.

Αυτό το οποίο έγινε μετά το 2004 δεν έχει ξαναγίνει. Θα μου επιτρέψετε να πω, ότι δεν συγκρίνω το σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου με το σκάνδαλο της Siemens, γιατί εκεί έχουμε κάποιους που τα παίρνουν, μέσω off shore, δεν ξέρω με ποιόν τρόπο. Το σκάνδαλο του Βατοπεδίου είναι η τοιχογραφία της ελληνικής, κοινωνικής πολιτικής ζωής τα τελευταία είκοσι, τριάντα χρόνια όπου εξωθεσμικοί παράγοντες, απίστευτες διαπλοκές έχουν διαβρώσει κάθε ρωγμή του πολιτικού βίου αυτής της χώρας. Αυτά τα φαινόμενα αν δεν κοπούν, εκεί που είναι οι ρίζες συνεχώς θα αναπτύσσονται και γι’ αυτό ακριβώς θεωρώ το σκάνδαλο Βατοπεδίου μεγαλύτερο σκάνδαλο απ’ αυτό της Siemens.

Και συμβαίνει και το εξής εκπληκτικό, το οποίο μακάρι να το ακούν οι Έλληνες πολίτες, για να δείτε πώς ο αμοραλισμός των δύο μεγάλων κομμάτων υπάρχει εδώ. Κύριε Πρόεδρε, εάν οι Υπουργοί όλοι που εμπλέκονται στο σκάνδαλο και οι δύο του ΠΑΣΟΚ και όλοι της Νέας Δημοκρατίας δεν ανήκαν στη δικαιοδοσία αυτού εδώ του Σώματος, της Βουλής δηλαδή, αλλά ανήκαν στη δικαιοδοσία του φυσικού δικαστή -καλή ώρα της κυρίας Ειρήνης Καλού- αυτή τη στιγμή θα τους είχε απαγγελθεί κατηγορία και θα ήταν κατηγορούμενοι για ηθική αυτουργία. Φανταστείτε, κύριε Πρόεδρε, οι τριάντα ένα κατηγορούμενοι αυτή τη στιγμή οι οποίοι απολογούνται και τους έχει απαγορευτεί η έξοδος από τη χώρα, θα καθίσουν στο εδώλιο του κατηγορουμένου, τριάντα ένα, θα δικαστούν, όλη η υπόθεση θα περιφέρεται γύρω από τις πολιτικές ευθύνες, γύρω από την δράση των πολιτικών και οι πολιτικοί θα απουσιάζουν από το εδώλιο του κατηγορουμένου.

Φανταστείτε τι θα γίνει σ’ αυτόν εδώ τον τόπο, μέσα στην κρίση αυτήν που βιώνει. Θα μου πείτε αδικαιολόγητα από εκεί και πέρα βιώνουμε αυτά τα φαινόμενα έξω από τη Βουλή; Άδικα οι πολίτες πλέον θα μας κυνηγούν όπου και να βρεθούμε; Αυτό όμως, που πρέπει να καταλάβουν οι πολίτες είναι ότι δεν πρέπει να στραφούν εναντίον όλων των πολιτικών και εναντίων δικαίων και αδίκων. Θα πρέπει να ξεχωρίζουν και να διαχωρίζουν τις ευθύνες.

Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, αν και θα ήθελα να πω πάρα πολλά. Έχουμε μιλήσει με τα δυο πορίσματα μας, όπου νιώθουμε υπερήφανοι και εγώ προσωπικά που συμμετείχα και στις δύο επιτροπές αλλά και ο χώρος ο πολιτικός τον οποία εκπροσώπησα σ’ αυτές τις δύο επιτροπές, όπου οι πορισματικές μας θέσεις, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο έργο της δικαιοσύνης, στη σύνταξη των κατηγορητηρίων και βεβαίως στην περαιτέρω διερεύνηση.

Θέλω, όμως, να κλείσω με κάτι το οποίο είναι ζητούμενο σ’ αυτόν εδώ τον τόπο που τα γέννησε. Το περίφημο τρίπτυχο «Ύβρις, Νέμεσις και Κάθαρσις» που γέννησε αυτός εδώ ο τόπος και διαμόρφωσε συνειδήσεις κάποια εποχή, δυστυχώς στη σύγχρονη Ελλάδα έχει μείνει μόνο στη λέξη «Ύβρις» και οι δύο άλλες έννοιες, οι δύο άλλες συμπεριφορές και διαδικασίες, αυτές της Νέμεσις και της Κάθαρσις, είναι άγνωστες, έχουν διαγραφεί από το ελληνικό λεξιλόγιο.

Ευχαριστώ πολύ.

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.)