Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2009

Οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την ΥΓΕΙΑ


Οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ διαμόρφωσαν την εξής κατάσταση στο χώρο της υγείας


• Από το 3% του ΑΕΠ το 2004, η χρηματοδότηση του ΕΣΥ μειώθηκε το 2008 στο 2,4%, ποσοστό που αντιστοιχεί στο 6% των τακτικών εξόδων του προϋπολογισμού, έναντι 13,6%, που αποτελεί το μέσο όρο της ΕΕ των 27.

• Τα χρέη των δημόσιων νοσοκομείων προς τους προμηθευτές αναλώσιμων υλικών και φαρμάκων ανέρχονταν στο τέλος του 2008 στα 5,5 δις ευρώ, ενώ, αν προστεθούν και τα νέα χρέη ύψους 600 εκατ. ευρώ που δημιουργήθηκαν φέτος μέχρι το τέλος Ιουνίου, το συνολικό ποσό εκτοξεύεται στα 6,1 δις ευρώ.

• Οι προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στον δημόσιο τομέα υγείας δεν ξεπερνούν τις 800 το χρόνο, όταν οι συνταξιοδοτήσεις και οι αποχωρήσεις είναι περισσότερες από 2.000 ετησίως.

• Η χώρα μας διαθέτει σήμερα μόλις 3,8 νοσηλευτές/τριες ανά 1000 κατοίκους, όταν ο μέσος όρος της ΕΕ των 27 είναι 8,9/1.000.

• Οι κενές θέσεις νοσηλευτών/τριών ανέρχονται στις 25.000.

• Οι κενές οργανικές θέσεις γιατρών υπερβαίνουν τις 4.500, χωρίς να υπολογίζονται οι ανάγκες για την εφαρμογή του νέου ωραρίου των νοσοκομειακών γιατρών.

• Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ για το 2008, οι ιδιωτικές δαπάνες των νοικοκυριών που δεν καλύπτονται από την κοινωνική ασφάλιση εκτοξεύτηκαν στο 57% των συνολικών δαπανών για την υγεία (στην ΕΕ δεν υπερβαίνουν το 28%).

• Οι Έλληνες δαπανούν το 6% του εισοδήματός τους για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη (2% κατά μ.ό. στις χώρες του ΟΟΣΑ και 3% στις ΗΠΑ).

• Η Ελλάδα βρίσκεται στην 23η θέση της ΕΕ των 27 σε επίπεδο υπηρεσιών υγείας, έχοντας υποχωρήσει 9 θέσεις την τελευταία τριετία.

Οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ

Η εναλλακτική προγραμματική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την αναμόρφωση του συστήματος υγείας εκκινεί από την αρχή ότι η υγεία δεν μπορεί να είναι αντικείμενο εμπορευματοποίησης ούτε να υπόκειται στη δικαιοδοσία του κέρδους. Αποτελεί, αντιθέτως, αναφαίρετο κοινωνικό αγαθό και δικαίωμα, που οφείλει να βρίσκεται έξω από τις διαδικασίες της αγοράς.

Στρατηγικός μας στόχος είναι η οικοδόμηση ενός ολοκληρωμένου δημόσιου συστήματος υγείας και πρόνοιας που θα παρέχει άμεση, δωρεάν, καθολική και ισότιμη πρόσβαση σε όλους τους πολίτες σε υπηρεσίες υψηλής ποιότητας, τη στιγμή της ανάγκης. Ενδεικτικά αναφέρουμε ορισμένα μέτρα προς αυτή την κατεύθυνση:


Αύξηση των δημόσιων δαπανών για την υγεία, με ταυτόχρονη αναβάθμιση του προγραμματισμού, του σχεδιασμού και της οργάνωσης του συστήματος υγείας. Η αναβάθμιση αυτή συνιστά προϋπόθεση για την εξάλειψη των φαινομένων διαφθοράς και παραοικονομίας (μίζες, «φακελάκια», οικονομικές δοσοληψίες με τις φαρμακευτικές εταιρείες) και την κατάργηση των παράνομων ιδιωτικών ιατρείων.

Ελεύθερη πρόσβαση στο δημόσιο σύστημα υγείας όλων όσοι ζουν και εργάζονται στη χώρα (κατάργηση του ελάχιστου αριθμού ενσήμων για παροχή υγειονομικής περίθαλψης κ.λπ.).

Κάλυψη όλων των κενών οργανικών θέσεων γιατρών, επαγγελματιών υγείας και λοιπού προσωπικού από εργαζόμενους πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. Κατάργηση του θεσμού των επικουρικών γιατρών και νοσηλευτών.

Ενιαίες εργασιακές σχέσεις του υγειονομικού προσωπικού, αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, διαρκής επιμόρφωση των εργαζομένων στο χώρο της υγείας και διασφάλιση της οικονομικής, επαγγελματικής και επιστημονικής τους αναβάθμισης και εξέλιξης.

Αναβάθμιση του ΕΟΦ, δημιουργία Εθνικής Φαρμακαποθήκης και υπαγωγή των αρμοδιοτήτων του φαρμάκου στο υπουργείο Υγείας.

Αυστηρός έλεγχος της τιμολογιακής πολιτικής και της συνταγογράφησης φαρμάκων και θεραπειών, ώστε να εξασφαλίζεται η ποιότητα, η επάρκεια αλλά και η λελογισμένη χρήση των φαρμάκων.

Ματαίωση των Συμπράξεων Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) στο χώρο της υγείας, καθώς και κάθε προσπάθειας ανάθεσης σε ιδιώτες της διοίκησης ολόκληρων τμημάτων των δημόσιων νοσοκομείων (π.χ. διαγνωστικών εργαστηρίων, ΜΕΘ κ.λπ.).

• Δημιουργία οργανωμένου συστήματος Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας-Πρόνοιας, που θα δίνει έμφαση στη σωστή και έγκαιρη ενημέρωση και διάγνωση παράλληλα με την περίθαλψη και θεραπεία σε πρωτοβάθμιο επίπεδο, έτσι ώστε στα νοσοκομεία να καταλήγουν μόνο τα βαριά περιστατικά.

• Καθιέρωση του θεσμού της ομάδας υγείας, με πυρήνα τον οικογενειακό γιατρό.

• Ολοήμερη λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων και κατάργηση των ιδιωτικών απογευματινών ιατρείων.