Τετάρτη 19 Αυγούστου 2009


Χάραξη Σιδηροδρομικής Γραμμής Υψηλών Ταχυτήτων: ΕΝΑ ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΘΕΝ ΕΓΚΛΗΜΑ

Δήλωση του Νίκου Τσούκαλη

Τις τεράστιες διαχρονικές ευθύνες των πολιτικών προϊσταμένων (υπουργών Συγκοινωνιών ) της ΕΡΓΟΣΕ επιδιώκουν να συσκοτίσουν οι αντιπαραθέσεις πολιτικών και άλλων θεσμικών παραγόντων σχετικά με τη χάραξη της Σιδηροδρομικής Γραμμής Υψηλών Ταχυτήτων (Σ.Γ.Υ.Τ.) στη περιοχή του Διακοπτού, ενώ είναι προφανές και αδιαμφισβήτητο ότι η συγκεκριμένη εξέλιξη συνιστά συνειδητή επιλογή όλων των κυβερνήσεων από το 1996 μέχρι και σήμερα.

Όσοι από εμάς συμμετείχαμε σε όλη τη διαδικασία μελέτης και χάραξης της ΣΓΥΤ, από την πρώτη σύσκεψη των φορέων της Δυτικής Αιγιάλειας στο Δερβένι (2000) και σε όσες επακολούθησαν μέχρι το 2005 (Αιγείρα, Ακράτα, Διακοπτό) είχαμε διαμορφώσει την ομόφωνη θέση όλων των φορέων της Αχαΐας για την από κοινού μελέτη χάραξης των δύο (2) αξόνων (ΣΓΥΤ και ΠΑΘΕ) με νότιο προσανατολισμό. Θέση η οποία σε καμία περίπτωση δεν αναιρούσε το χαρακτήρα του έργου ως Μέσου Μαζικής Μεταφοράς δεδομένων των πολύ μικρών αποστάσεων διέλευσής του από τους υφιστάμενους οικισμούς. Τονίζαμε τότε με ένταση, επιμονή και αγωνία ότι τα διαφορετικά καθεστώτα που θα ίσχυαν για τα δύο δίκτυα ( δημόσιο – ιδιωτικό) Θα καθιστούσε «ανελαστική» την κατασκευή και λειτουργία της Σ.Γ.Υ.Τ. Ο συσχετισμός των δύο αξόνων δεν θα συνέφερε τον παραχωρησιούχο της ΠΑΘΕ, αφού η ΣΓΥΤ θα ήταν γι αυτόν, άκρως ανταγωνιστική.

Η θέση αυτή των φορέων επιβεβαιώθηκε από τον μελετητή της περιβαλλοντικής μελέτης της ΠΑΘΕ κατά την παρουσίασή της στο νομαρχιακό συμβούλιο αλλά και με τραγικό τρόπο, από την απάντηση του ΥΠΕΧΩΔΕ, όπως αναφέρεται στο σημείο 16 της επιστολής του κ. Μπεκίρη: «…η παραμικρή μετατόπιση του άξονα του αυτοκινητοδρόμου Κορίνθου Πατρών συνεπάγεται την τροποποίηση των περιβαλλοντικών όρων…… και οδηγεί σε απρόβλεπτες καθυστερήσεις με υπαιτιότητα του Ελληνικού Δημοσίου…».

Η θέση για νότια χάραξη εξακολουθεί και σήμερα να είναι ορθή πλην όμως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υπονομευθεί η κατασκευή του έργου από τις παλινωδίες όσων από το 2005 και για τρία (3) περίπου χρόνια «συμβιβάστηκαν» με τις τότε διαβεβαιώσεις του Υπουργού Συγκοινωνιών.

Δεν μπορούν σήμερα να εμφανίζονται ως διαπρύσιοι υποστηρικτές αιτημάτων όσοι με τις πολιτικές τους επιλογές εγκατέστησαν ως τοποτηρητή των συμφερόντων της περιοχής τα ιδιωτικά συμφέροντα με τη νομοθετική έγκριση της σύμβασης παραχώρησης της ΠΑΘΕ.