Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2008



ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΑΧΑΙΑΣ ΣΥ.ΡΙΖ.Α ΝΙΚΟΥ ΤΣΟΥΚΑΛΗ ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΣΥΣΤΑΣΗ ΠΡΟΑΝΑΚΡΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα πρέπει να καταστήσουμε σαφές σε αυτήν την Αίθουσα ότι ανεξαρτήτως των κενών εδράνων αυτής της πτέρυγας τα πράγματα πρέπει να ειπωθούν με το όνομά τους. Μόνο έτσι θα επέλθει η κάθαρση την οποία επιθυμεί κάθε Έλληνας πολίτης, όλος ο ελληνικός λαός, έτσι όπως το εισπράττουμε καθημερινά στους δρόμους που κυκλοφορούμε. Και ο κόσμος είναι υποψιασμένος. Οι τίτλοι στην πλειοψηφία των σημερινών εφημερίδων είναι «κουκούλωμα».

Για να αποφύγουμε λοιπόν αυτούς τους χαρακτηρισμούς θα πρέπει να είμαστε ειλικρινείς σε ό,τι πούμε. Βεβαίως, πρέπει να δηλώσω ότι αισθάνομαι ιδιαίτερα τυχερός όπως και πολλοί από εσάς, που συμμετέχουμε σε αυτήν εδώ τη συνεδρίαση, σε μια συνεδρίαση της Βουλής, η οποία θα μείνει στην ιστορία, τη βιβλιογραφική, τη συνταγματική, την ευρωπαϊκή. Δηλαδή ότι είναι η μοναδική Βουλή σε ευρωπαϊκό επίπεδο από τότε που έχει καθιερωθεί η Βουλή που λείπει το κόμμα της πλειοψηφίας. Και βεβαίως, κάποια στιγμή θα λέμε ήμασταν και εμείς εκεί.Αυτή λοιπόν η πλευρά είναι κενή, η πλευρά του κόμματος που υποτίθεται ότι απολαμβάνει της δεδηλωμένης, της νομιμοποίησης από το εκλογικό σώμα. Εδώ όμως έχουμε κάτι το πρωτοφανές. Χθες άκουσα τον κ. Παυλόπουλο να λέει ότι αν πιστεύει κάποιος ότι δεν έχει τη δεδηλωμένη η Κυβέρνηση ας υποβάλλει πρόταση μομφής. Δεν χρειάζεται. Η μομφή έχει υποβληθεί, όχι μόνο από τα κόμματα, αλλά από τον ίδιο τον ελληνικό λαό. Και η ίδια η Κυβέρνηση και αυτό είναι το πρωτοφανές ουσιαστικά έχει δεχθεί αυτήν τη μομφή. Δεν χρειάζεται καμία ψηφοφορία μέσα στη Βουλή. Την έχει καταδικάσει ο ίδιος ο ελληνικός λαός και έχει κάνει αποδεκτή την ίδια την πρόταση μομφής του. Η Κυβέρνηση φυγομαχεί ομολογώντας ενοχή. Φυγομαχεί πλήττοντας ανεπανόρθωτα το κορυφαίο πολιτειακό, συλλογικό θεσμό της χώρας. Όμως, δεν μπορώ να μη θυμηθώ ότι πριν λίγους μήνες ήταν κενή και αυτή εδώ η πλευρά σε μια άλλη κορυφαία στιγμή του κοινοβουλευτικού βίου, στην αναθεώρηση του Συντάγματος.
Φαίνεται ότι ο δικομματισμός βλάπτει σοβαρά εκτός των άλλων και το πολίτευμα. Αντίθετα, εκείνη η πλευρά που καταλαμβάνεται από τους δεκατέσσερις Βουλευτές του Συνασπισμού της Αριστεράς που υποτίθεται βρίσκεται στις παρυφές κατά πολλούς και του Κοινοβουλίου, κατά λιγότερους ακόμα στις παρυφές του πολιτικού συστήματος, που είναι «ακραία», που «λοιδορεί» κοινοβουλευτικούς θεσμούς ή θεσμούς του συστήματος, της αγοραίας πολιτικής, επιδεικνύει μια ανεξήγητη για πολλούς σοβαρότητα και υπευθυνότητα, παρούσα μέσα και έξω από τη Βουλή. Παλεύει και αγωνίζεται τόσο μέσα σε αυτήν την Αίθουσα όσο και μέσα στην ίδια την κοινωνία. Νομιμοποιεί και διασώζει. Αλήθεια, για εμάς πόσο αριστερές και ριζοσπαστικές είναι αυτές οι λέξεις! Νομιμοποιεί και διασώζει πολιτειακούς θεσμούς στη συνείδηση των πολιτών.

Κυρίες και κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, που είστε απόντες -φαντάζομαι παρακολουθείτε όλοι τη συνεδρίαση από την τηλεόραση, ευτυχώς που υπάρχει και η τηλεόραση για εσάς- και κύριοι και κύριες του ΠΑ.ΣΟ.Κ., πάψτε να υποτάσσετε τους κορυφαίους θεσμούς στους ιδιοτελείς κομματικούς στόχους και επιδιώξεις σας.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, προσήλθαμε σήμερα για να αποφανθούμε υπέρ της σύστασης ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής -προανακριτικής, όπως την αισθάνεται και την αντιλαμβάνεται ο απλός πολίτης- με το ίδιο αίσθημα ευθύνης και σοβαρότητας, όπως θέσαμε τις προτάσεις μας μέχρι αυτήν τη στιγμή και προσπαθούμε να βγούμε από το αδιέξοδο. Όμως, το σύνολο σχεδόν των Βουλευτών μας απεύχονταν στην κυριολεξία να εμπλακούν σ’ αυτήν την αρμοδιότητα, να εμπλακούν σ' αυτό το πικρό ποτήρι, να επιτελέσουμε δηλαδή καθήκοντα προανακριτικών υπαλλήλων, να εμπλακούμε σε μία στείρα διαδικασία ερμηνείας, εφαρμογής διατάξεων του Ποινικού Κώδικα και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Θεωρούσαμε ότι οι διατάξεις του άρθρου 86 του Συντάγματος και του νόμου ‘‘περί ευθύνης Υπουργών’’ είναι ένα εξαιρετικό δίκαιο που δρομολογεί μία επώδυνη διαδικασία και που μετατρέπει τη Βουλή σε ένα προανακριτικό γραφείο, γι’ αυτό συνειδητά δεν την επιλέξαμε ως κόμμα. Ήταν μέσα στις επιλογές μας. Περιλαμβανόταν μέσα στη φαρέτρα του κοινοβουλευτικού οπλοστασίου. Επιλέξαμε όμως την πλέον πολιτική διαδικασία, αυτή που πρωτίστως αναδεικνύει τα πολιτικά χαρακτηριστικά του ελεγκτικού ρόλου της Βουλής. Γι’ αυτό προτείναμε εγκαίρως και επίμονα τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής, προκειμένου να υπάρξει έλεγχος σε βάθος χρόνου, δίχως τους περιορισμούς που θέτουν οι σύντομες αποσβεστικές προθεσμίες, αλλά και τα πλαίσια των ποινικών διατάξεων. Δεν διαθέταμε τον απαιτούμενο αριθμό Βουλευτών και γι’ αυτό απευθύναμε την πρόταση προς τα άλλα Κόμματα της Αντιπολίτευσης. Η πρόταση αυτή, δυστυχώς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αντιμετωπίστηκε από ειρωνεία, ειρωνικά σχόλια, έως μία περίεργη σιωπή. Συγχρόνως, επιδιώξαμε να αναδείξουμε το νοσηρό υπόβαθρο του συγκεκριμένου σκανδάλου, το θερμοκήπιο που συνεχώς αναπαράγει σταθερά τέτοια φαινόμενα. Υποβάλαμε δύο προτάσεις νόμου, τη μία πρόταση νόμου για την άρση όλων των φοροαπαλλαγών των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων της εκκλησίας και επανυποβάλαμε την πρόταση νόμου για τη θεσμοθέτηση διακριτών και σαφώς διαχωρισμένων ρόλων μεταξύ κράτους και εκκλησίας. Η πρώτη πρόταση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., δυστυχώς απορρίφθηκε από την αρμόδια Επιτροπή. Συζητήθηκε χθες. Η θέση της Νέας Δημοκρατίας και του ΛΑ.Ο.Σ. γνωστή, ιδεοληπτική. Αλλά οι υπεκφυγές του ΠΑ.ΣΟ.Κ., προκειμένου να μην δεχθεί την πρόταση, τι υπονοούν; Ότι θα ενταχθεί, λέει, ανέφερε ο Εισηγητής, η πρόταση αυτή στη γενικότερη πρόταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για διαχωρισμό κράτους και εκκλησίας. Ένα άρθρο ήταν. Ένα άρθρο, το οποίο ανέτρεπε ουσιαστικά τις διατάξεις του νόμου του κ. Σημίτη που ψήφισε λίγο πριν τις εκλογές για την άρση των φοροαπαλλαγών, κυρίως το 35% στην εκκλησιαστική περιουσία.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εδώ έχουμε το εξής παράδοξο -και επιμένουμε σ' αυτό, το ιδεολογικοπολιτικό υπόβαθρο αυτής της κρίσης- ότι στις συγκεκριμένες περιπτώσεις η κοινωνία εκφράζεται και διατυπώνει τις απόψεις της πολύ πιο ώριμα απ’ όσο τα δύο μεγάλα κόμματα.
Όταν μιλάμε για ανακολουθία τέτοιου είδους μεταξύ του κοινού αισθήματος και των κομμάτων, τότε πρέπει να μιλάμε σαφέστατα για προβληματικά κόμματα. Το 92% των πολιτών, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τάσσεται υπέρ της φορολόγησης. Πρωτοφανές ποσοστό! Το 60% τάσσεται υπέρ των διακριτών ρόλων Κράτους και Εκκλησίας. Ζητούσαμε σταθερά και επίμονα να έλθει ο φάκελος στη Βουλή και να παραδοθεί, ως είχε υποχρέωση, από τον κ. Σανιδά. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχει προηγηθεί η συζήτηση για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής. Έχουμε τη δυνατότητα να οδηγηθούμε σε ασφαλή και βάσιμα συμπεράσματα από εκείνη τη συζήτηση. Δεν γίνεται εν κενώ η σημερινή συζήτηση. Έχουμε επιχειρήματα.Συγχρόνως πρέπει να σφυγμομετρήσουμε τις αγωνίες και τις διαθέσεις του απλού μας συμπολίτη. Είπα και στην αρχή ποιο είναι τα συμπέρασμα του απλού πολίτη; Κουκούλωμα, λέει. Αυτή είναι η αντίληψη και πρέπει να το ομολογήσουμε όλοι. «Δεν βαριέσαι, την έχουμε ξαναδεί αυτή την ταινία, αυτό το έργο». Έχουν άδικο; Αναγκαία προϋπόθεση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για την κάθαρση είναι η ανάδειξη όλων των παραμέτρων του συγκεκριμένου σκανδάλου, όλων των κρίκων της αλυσίδας. Όποιος προσπαθεί να αφαιρέσει κάποιο κρίκο από την αλυσίδα αυτή, που ξεκινά από το 1999 και φθάνει μέχρι σήμερα, υποκρίνεται επικίνδυνα. Δεν επιθυμεί πραγματική κάθαρση. Και όταν λέμε κάθαρση, εννοούμε με την αρχαιολογική έννοια και όχι κάθαρση όπως ακριβώς τη νιώθει ο καθένας από εμάς ανάλογα με το κόμμα στο οποίο είναι τοποθετημένος. Τι είπαμε στην προηγούμενη συζήτηση εδώ; Τι δεχθήκαμε, τι ζήσαμε; Ανοίκειες επιθέσεις εκ μέρους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. προς το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. –το ζήσαμε και σήμερα- και προς το Κ.Κ.Ε., όταν τολμούσαμε να διατυπώσουμε απλώς ένα ιστορικό όλων αυτών των συμβάντων, του σκανδάλου. Όταν ξεπερνούσαμε το χρονικό ορίζοντα του 2004, δεχόμαστε ολομέτωπη επίθεση.

Να πω ότι σήμερα δεν είμαστε πιο ώριμοι όλοι, έχοντας το φάκελο στα χέρια μας και έχοντας μελετήσει το φάκελο; Και απευθύνομαι πρωτίστως στους συναδέλφους νομικούς, οι οποίοι φαντάζομαι ότι με ιδιαίτερη προσοχή εντρύφησαν στο περιεχόμενό του και διάβασαν τα κρίσιμα στοιχεία. Και όμως είμαστε πολύ πιο ώριμοι. Και όμως υπάρχει η ίδια αντίληψη εκ μέρους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αυτή τη στιγμή. Ρωτάμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Νέας Δημοκρατίας, από τη μελέτη του φακέλου, καταλήξατε στο συμπέρασμα ότι τουλάχιστον υπάρχουν πολιτικές ευθύνες; Αφήστε τις ποινικές. Εδώ είναι ζητούμενο το κατά πόσο αποδεχόσαστε και τις πολιτικές ευθύνες. Δεν εμπλεκόμαστε στη διαδικασία των ποινικών ευθυνών αυτή τη στιγμή. Υπάρχουν πολιτικές ευθύνες; Βγείτε τουλάχιστον επιτέλους και πείτε –για να ξεκινήσουμε να κάνουμε την κάθαρση- ότι «ναι, υπάρχουν πολιτικές ευθύνες». Και όμως κανένας δεν δικαιολογεί αυτά που διαβάσαμε μέσα στο φάκελο.
Τι διαβάσαμε; Απίστευτο αλισβερίσι, απίστευτη μεθόδευση, ανεπάρκεια μηχανισμών, υπηρεσιών, ελεγκτικών οργάνων, ανικανότητα, ελαστικότητα συνειδήσεων. Διαλέξτε τι από αυτά συνέβη σ’ όλο αυτό το χρονικό διάστημα από το 1999 μέχρι σήμερα. Τοποθετηθείτε όμως.Θα αναφέρω και λίγα πράγματα περί του φακέλου, όσον αφορά την Προανακριτική Επιτροπή. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχουν για όλη την ιστορία του συγκεκριμένου σκανδάλου δύο σαφώς διαχωρισμένες περίοδοι, η περίοδος από το 1920 μέχρι και το 1998 και από το 1998 μέχρι σήμερα. Αξιολογώντας την περίοδο 1998 μέχρι σήμερα και συγκρίνοντάς την με την πρώτη περίοδο, πρέπει να αναφωνήσουμε δυστυχώς το «ω, καιροί, ω, ήθη». Η πρώτη περίοδος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, χαρακτηρίζεται από τη μια πλευρά από τις απίστευτες πιέσεις και μεθοδεύσεις της Ιεράς Μονής να αποκτήσει, να κατοχυρώσει ιδιοκτησιακά δικαιώματα επί της Λίμνης και από την άλλη πλευρά μια σθεναρότατη αντίδραση εκ μέρους όλων των υπηρεσιακών παραγόντων, κρατικών Υπηρεσιών, υπαλλήλων, ακόμα και πολιτικών προσώπων έως και πρωθυπουργών στο να μην κάνουν δεκτά τα αιτήματα της Μονής. Έχουμε στα χέρια μας ένα πλήθος καταπληκτικών γνωματεύσεων όσον αφορά τα δικαιώματα του Δημοσίου τα οποία εγένοντο συλλήβδην δεκτά απ’ όλους τους υπηρεσιακούς παράγοντες και απ’ όλα τα συμβούλια και Υπηρεσίες. Χαρακτηριστικά σας αναφέρω ότι δεν τόλμησαν να υποκύψουν στις απαιτήσεις της Μονής εκείνα τα δύσκολα χρόνια ούτε οι κυβερνήσεις Πάγκαλου, Μεταξά και Παπαδόπουλου. Δεν τόλμησαν! Κι έχουμε την περίοδο από το ’98 μέχρι σήμερα. Είναι σαν να συνέβη στην Ελλάδα, σ’ όλες τις Υπηρεσίες, μία «λοβοτομή». Οι φάκελοι από το ’98 και πριν έχουν εξαφανιστεί από προσώπου Γης. Κανένας δεν τους ξέρει, κανένας δεν τους αναζητά. Και όμως αυτό το οποίο συνέβη, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι –και το λέω με καθαρή καρδιά και μετά λόγου, σχεδόν απολύτου, γνώσεως- είναι ότι όλες οι Υπηρεσίες, όλοι οι φορείς, οι πάντες λειτουργούσαν σαν καλοκουρδισμένα ρομπότ! Υπήρχαν «εγκέφαλοι» -μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί- και στις δυο περιόδους: και στην περίοδο μέχρι το 2004 και στην περίοδο από το 2004 μέχρι σήμερα. Είναι αδύνατον να υπάρχει τέτοιος συντονισμός χωρίς «εγκέφαλο»! Είπα χαρακτηριστικά ότι τέτοιος συντονισμός ούτε στο Σύμπαν δεν υπάρχει. Αν δείτε όλη τη διαδικασία, θα το διαπιστώσετε. Επειδή τελειώνει ο χρόνος μου θέλω να τελειώσω απευθύνοντας την έκκληση αυτή, την οποία ανέφερε ο Πρόεδρός μας. Είπαμε ότι θα έρθουμε. Και ήρθαμε και παραμένουμε. Δηλώσαμε ότι θα ψηφίζαμε τη συγκεκριμένη πρόταση, γιατί τα στοιχεία είναι επαρκή για να συσταθεί η ειδική Κοινοβουλευτική Επιτροπή.(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή). Σε ένα λεπτό, τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.

Δηλώσαμε επίσης ότι όσο περνά από το χέρι μας, όσον αφορά εμάς, με τις λίγες δυνάμεις μας σε καμία περίπτωση δεν θα επιτρέψουμε να υπάρξει παραγραφή του συγκεκριμένου σκανδάλου. Το ίδιο απαιτεί και ο ελληνικός λαός. Επ’ αυτού θα πρέπει να είμαστε σαφείς όλοι και πρέπει να αναλάβει κάθε κόμμα τις ευθύνες του. Εμείς τις αναλάβαμε. Ο Πρόεδρός μας έκανε τη συγκεκριμένη πρόταση. Δεν θα δεχθούμε οποιαδήποτε μεθόδευση. Η μεθόδευση της Κυβέρνησης δεν θα περάσει! Θεωρούμε ότι υπήρξε τουλάχιστον μεθοδολογικό σφάλμα εκ μέρους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για εδώ που φθάσαμε. Με αίσθημα ευθύνης και σοβαρότητας εξακολουθούμε να διατυπώνουμε την πρότασή μας προς όλες τις πτέρυγες της Βουλής, όσες είναι εδώ. Πρέπει πάση θυσία σήμερα να μην υπάρξει ψηφοφορία. Το πώς θα γίνει έχουμε έγκριτους νομικούς, έγκριτους συνταγματολόγους, για να το βρούμε. Η υπόθεση αυτή πρέπει να αχθεί σε κάθαρση. Εάν και αυτή η υπόθεση «κουκουλωθεί», τότε δυστυχώς κάποιοι θα εισπράξουν πολύ σοβαρά τα επίχειρα των μεθοδεύσεών τους! Ευχαριστώ πολύ.